Przemysław Andrzej Błoński

Nie ma Ciebie wśród nas...
choć tęskno nam za Tobą.
Po tamtej stronie chmur,
jest inny lepszy świat.
Jasne anioły utuliły Cię
do wiecznego snu.....
a Ty uśmiechasz się zza nieba kręgu,
bo kiedyś gdy skończy się świat.....
spotkamy się wśród jasnych nieba łąk..
Spoczywaj w pokoju Przemku a światłość wiekuista niech Tobie świeci na wieki wieków

Pamietam (*)

....................... )
....................... (,)
..........)......... ._'!/'_
.........(,)......... (""""")
......._'!/'_..ڿڰۣڿ◕ + ◕ڿڰۣڿ
.......(""""")... ŚWIATEŁKO ....
.ڿڰۣڿ◕ + ◕ڿڰۣڿ ... PAMIĘCI ....

..nie umiera ten, kto trwa w pamięci żywych...

Bursztynowa łza z zapachu żywicy zrodzona,
solą czasu szlifowana,
lazurowym płaszczem oceanu uśpiona.
Smagana życia sztormami,
wzburzonymi przeznaczenia falami
w sercu laguny marzeń swe schronienie mieści.
Tam serenada roztańczonych pragnień
duszę bursztynowej łzy delikatnie pieści...
Dziś moja łza bursztynowa,
która tak długo w oczach stała,
znalazła drogę... po policzku przewędrowała.
Przy blasku wschodzącego słońca
- była tym, czego najbardziej chciałem,
... na dnie serca mam schowany
obraz jej, obraz miłością moją malowany.

ღ ````````)()
ღ ```````/( (
ღ ``````( ( , ) )
ღ ``````( ( , )) )
ღ `````( (( , ) ))
ღ ```````IiIiiIiI
ღ ````[ ღ(_)(_)ღ]
ღ ````[ ღ(_)(_)ღ]
ღ ````[ ღ(_)(_)ღ]
ღ ````[ ღ(_)(_)ღ]
ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ ღ

Ile jeszcze takich łez spłynie Aniele?

Ból i cierpienie nie mijają, są przebiegłe
czają się w nocy, gdy jestem sama, bezbronna
noc owija dom, nadchodzą
rozrywają chwilowy spokój, niszczą ułamki normalności
łamią serce i kruszą duszę
powracają wspomnienia a z nimi wyrzuty,
że mogło być inaczej...
że mogłeś żyć
mogłeś...
już nie wrócisz
a one będą mnie podstępnie dopadać
niszczyć mnie

   ۩۩
   ۩__۩
  ۩____۩
 ۩__۩۩__۩
  ۩_۩۩_۩
     ۩۩
 ██████        
 ██████      
 ██████ ۩      
 █████ ۩_۩
 ████ ۩___۩
 ████۩_ ۩__۩
 ████ ۩_۩_۩    DOBRANOC
 ██████ ۩     
 ███▒▒▒▒▒▒

..śpij aniele,niech dobry Bóg Cię za rękę trzyma...a światełko mojej pamięci niech oświeca Tobie drogę...((*))...

„Życie to wielki skarb
Dar istnienia
Gdy jest Ci źle, nie martw się
Od czego są marzenia
Życie ma smutku chwile
Pełne cierpienia
Szkoda na nie łez, nie smuć się
Odrzuć złe wspomnienia
Życie niesie każdemu miłość
Bliskości pragnienia
Spójrz przed siebie i uśmiechnij się
Najważniejsza jest nadzieja...”
Choć ciężko jest uśmiechać się kiedy Bliskich nam brak, to
właśnie nadzieja pozwala nam iść do przodu ku spotkaniu w Domu Ojca.
Moja pamięć na dziś i na najbliższe dwa dni na czas mojego wyjazdu. Będę pamiętać w modlitwie. Bardzo dziękuję za pamięć o moim Bracie Krystianie. Pozdrawiam serdecznie- Monika.

Niech Bóg cię przyjmie do światłości życia wiecznego.