Przemysław Andrzej Błoński

Tęsknię i czekam.
Czekam i tęsknię
od kiedy musiałam się odwrócić
i iść ...
Tęsknię, tęsknię, tęsknię.
To się zaczyna,
gdy otwieram oczy.
Kończy ... nie, nie kończy się.
Tak bardzo się staram
choć przez chwilę nie myśleć.
Ale tak się nie da.
Jesteś daleko ...
Mam tak wiele,
a czuję jakbym nie miała nic.
Nie umiem żyć ...
Bez Ciebie
mój świat nie istnieje.
Kolejny dzień z dala od Ciebie.
Od dotyku, wzroku, zapachu, głosu...
Tęsknię i umieram,
chociaż ciągle żyję.
Żyję dla Ciebie.
... i tęsknię ...

Słowa potrafią wiele udźwignąć
by innych wspomóc, albo przekonać,
ale i one czasem nie mogą
wszystkiego unieść na swych ramionach.
Muszą wspierać się gestem,dotykiem
spojrzeniem, które zagląda w duszę
bo tylko ono potrafi dostrzec
siłę odbitych na twarzy wzruszeń.
Lecz czasem słowa czują się zbędne
i stają w gardle nie robiąc kroku
pragną przepuścić przed siebie ciszę
by wygładziła swą dłonią spokój...

Przemku
..brak słów by opisać rozpacz
i tęsknotę za Wami skarby...

<***>(***)<***>(***)<***>

Trudno wierzyć w lepszy poranek,
kiedy każdy jest taki sam.
Trudno marzyć o uczuć nieprzemijalności,
kiedy przestaje się czuć.
Trudno zapomnieć CIEBIE ....
*** PAMIĘTAM KAŻDEGO DNIA ***
*** MODLĘ SIĘ O SPOKÓJ TWEJ
DUSZY ***

<***>(***)<***>(***)<***>

Przemus dla Ciebie
moja pamiec i miliony serduszek
do Raju :*

Człowiek umiera dopiero wtedy kiedy się o Nim zapomina...Ja pamiętam...(*)(*)(*)

*````
*`````)
*````(*)
*```((*)))
*```(((*))
*```[___]
*```[___]
*```[___]
*``@@@@

Siostra Śp. K.J.R. Kwietniewskich