Przemysław Andrzej Błoński

Znów za nami wiosna i lato
teraz lekko ściele się jesień
jakoś szaro mglisto ponuro
tak banalnie bez żadnych przyspieszeń.
Lecz nie płaczmy niebem deszczowym
siła wiatru niech doda otuchy
kiedy wszystko dobiegnie do końca
z uczuć naszych ocalmy okruchy
I przed tron Najwyższego je złóżmy
pokładając już w Nim tylko wiarę
wtedy będzie spokojnie można odejść
lub powiedzieć! ja tu zostaję.

E. Dymowski

(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)

Moja pamięć i światełka dla Ciebie Przemku

Tumidajewicz

_____$$_____________$
____$__$___________$$$
___$____$_________$$$$$
__$__$$__$__$$$$$$$$$$$$$$$$$
___$_$$_$______$$$$$$$$$$$
_____$$__________$$$$$$$
__$$$$$$$$$_____$$$$_$$$$
__$___$$__$____$$$_____$$$
__$____$__$_________★
__$_______$____________★
__$_______$_____
__$_______$____
__$_______$____
__$_______$__
__$_______$____
__$_______$______
__$_______$____
__$_______$_________
_____________________★


Gdzie jesteś, tak bardzo mi smutno
I w gwiazdy zaglądam srebrzyste
Bo może się któraś uśmiechnie
Twoimi oczami zabłyśnie

DOBRANOC ANIOŁKU

Chciałabym rozmawiać z Tobą
a słyszę ciszę,
wtulić Cię w ramiona
a czuję tylko marmurową płytę
zamiast błysku oczu
ogniki płonącego znicza...

......{{{*}}}......

Serdecznie dziękujemy wszystkim
za pamięć i zapalane wirtualne światełka dla naszego syna Rafała

Matka, bez kwiatów i bez życzeń
Matka, ze łzami w oczach od rana
Matka, do której nikt nie zadzwoni
Nikt dziś nie powie Mamuś kochana
Matka, odwracająca wzrok na ulicy
Od młodych ludzi z bukietami
Ta, która dziś jest cała krzykiem
Matka, żyjąca wspomnieniami.[*]

Światełko pamięci, niech dobry Bóg ma Ciebie w swojej opiece.

Serce pogrążone

W żałobie,

W smutku,

W rozpaczy...



Życie toczy się dalej,

Lecz już nie takie samo,

Bez radości,

Bez sensu,

Bez Ciebie...
....)..............(,)...... ..........)
....(,).............[__]...............(,)
...[__].............[__]..............[__]
...[__].............[__]..............[__]
..(____)..........(____)............(_____)

Światełko mej nieustającej pamięc

Życie to czas powolnego przemijania
gdy jedna wskazówka drugą dogania
brakuje nam Ciebie od samego rana
bo byłeś dobry i kochany.
Szukamy Cię wszędzie
bo drugiego takiego nigdy już nie będzie
pełnego ciepła i skromności
do pomocy zawsze w gotowości.
Twoje serce oddane na dłoni
niejedną łzę naszą uchroni
bo zwiędłeś jak róża
cierniem pokryta.
Zasnąłeś snem kamiennym
z sercem gorąco niezmiennym
my wiemy, bo znamy Ciebie
masz zapewnione miejsce w niebie.
Tam gdzie anielska pieśń rozbrzmiewa
a schody wiodą do nieba
tam trzepot skrzydeł Twoich
rozwiewa wszystkie chmury.
I gdy patrzę do góry
płyną łzy z pod powiek moich...
widzę jak stąpasz wśród
gwiazd korytarzy
i nawet wracać Ci się tu nie marzy.
Bo Twój nowy świat jest tak daleki
niech Cię Pan Bóg
swoją miłością otoczy na wieki....

Promyczki do samego nieba dla
Ciebie aniołku.

W sercu i w pamięci jesteś zawsze z nami dlatego też, ślemy dla Ciebie promyk sympatii, niech leci do raju

Łatwo powiedzieć bądż wola Twoja,
kiedy mnie Panie pociechą darzysz.
Ale gdy dusza strapiona moja,
gdy mnie próbujesz albo też karzesz.
Kiedy nawiedzasz dom mój,rodzinę
najdroższe sercu dotkniesz osoby.
Gdy śmierć wkroczywszy w życia dziedzinę
na miejcsu zostawi tylko groby.
Jak ciężko wówczas kochać Twą wolę,
co kazać sercu?

PRZEMKU !
Na tę piękną, słoneczną niedzielę i za te dni, kiedy mnie nie było zapalam Ci najjaśniejsze płomyki mojej nieustającej pamięci. Cały czas miałam Cię w sercu!
(((***)))(((***)))(((***)))
Bliska Ś.P.Kamilka Tatarczucha