Piotruś Niedbała

Struny życia delikatnie zadrżały
Szmer cichy przebił toń ciemną
Struny życia, ich niezliczone hejnały
Ale dziś... melodię grają jedną


Kryształowe, życia nuty
Po pięciolinii smutku płynące
Nie słuchające dyrygenta batuty
Przez akordy losu wędrujące


Spójrz... tak nam świat śpiewa
Złote harfy cicho grają
Ich hymn, sięga boskiego nieba
Struny, pod palcami lekko drgają


Głos anielski, chorał nieznany
Rozwijają się królewskie brzmienia
Serc ludzkich srebrzyste soprany
Rytm spojrzeń, życie tak zmienia


Nuta, spadła w serca odmęty
Melodia dziwna, ale każdy ją zna
Ciii... niech stroi swe instrumenty
Posłuchaj...

...jak pięknie gra...

** ANIOŁKU **

WYSTARCZY WIATRU NAGDŁY PORYW,JEDNO SŁOWO...
NIEOSTROŻNY GEST...
ZOSTAJĄ GŁUCHE TELEFONY...
ZA OKNAMI POCHYLONE CIENIE DRZEW...

** PAŹDZIERNIKOWE ŚWIATEŁKO PAMIĘCI **

(*)

Za oknem szaro, bardzo jesiennie, wicher przetkany deszczem jak łzami, a w duszy smutno, więc sięgam ręką do myśli ze wspomnieniami..

Nasze Dzieci ♥ nasza radość… nadzieja…
nasza miłość… bo tak właśnie mój Boże zawsze przecież było.
Więc cóż napisać innego choć tysiące myśli lata po głowie.
Skoro w tym wszystko zawarte wykute w kamieniu, złotem pociągnięte jeszcze świeże, jeszcze mocno czytelne, nie starte, mój Boże ani nie zatarte.
miłość…
ona nie ginie, ona pozostała lecz jak ją odzyskać, gdy Ci co ją dawali już u Ciebie mój Panie..

Zapach ognia wiatr rozsyła.
Smutne łzy w oku przysyła. Stoję na cmentarzu.
Kobieta siedzi. Przed nagrobkiem zmarłego.
Kto wie, czy to syn,
czy to miejsce pochówku jej ukochanego.
Siedzi samotna z oczami zaszklonymi.
Upamiętniając czasy, wspomnieniami tak pięknymi.
Pośród tłumów, którzy nie baczą na nią.
Idą dalej grobów szukając.
Zapala znicz, na ławkę siada.
Wzrok wpatrzony w grób, łza jej z policzka spada.
Widać, nie umie się pogodzić z losem.
Jak śmierć przyszła i zabrała jej bliskiego jednym ciosem.
Widać, ze swoim zmarłym rozmawia.
Widać kwiaty na nagrobku co chwilę przestawia.
Siedzi samiutka skulona, malutka.
Obok niej siateczki ze zniczami.
Stoi i wypatruje człowieka swymi oczami.
Wie, że już go nigdy tutaj nie zobaczy.
Siedzi na ławeczce pogrążona w rozpaczy.
Gdy wszyscy gonią, jej w miejscu stanął czas.
Każdy kiedyś umrze, każdy z nas.
Pozostanie nadzieja. Być może, gdzieś tam
zobaczymy się znowu za parę lat....


*ŚWIATEŁKO*PAMIĘCI*

[*]

Przechodniu...Zapal mi świeczkę ,bo przeminął mój czas
Zapal mi świeczkę, niech jej blask rozświetli czas
Zapal mi świeczkę niech pamięć trwa,niech przypomina,że byłam wśród Was
Zapal świeczkę za tych,co w sercu i duszy,niech pamięci o nich nic nie wykruszy
Pamiętaj, nigdy nie jesteś sam,mimo,że jesteś tu ,a my tam...
Zapal mi świeczkę -nie na pożegnanie,lecz na dzień dobry, na powitanie....
[♥][♥][♥][♥][♥][♥]