Piotr Marchwiński

Bardzo mi smutno tutaj bez Ciebie
i łzy co dnia leję prawdziwe
myśli posyłam stale żarliwe....
- czy Ty o tym wiesz ?

Słów żadnych mi nie posyłasz
uśmiechu także nie słyszę
zatapiam się w ciszę...
- czy Ty o tym wiesz ?

Promyczki do nieba

Zamykam oczy
myśli wracają do Ciebie
Twój uśmiech
radosne oczy...
Twe usta mówią do mnie
a każde słowo powoduje
ze moje serce zaczyna bić szybciej
jakbym była w niebie
spędzamy ze sobą tyle czasu...
Jest bosko !

Otwieram oczy
wspomnienia powoli odchodzą....
tylko jedna samotna łza
spływa cichutko po smutnej twarzy...

Moc światełek do samego nieba

Bóg ma Cię w swoich ramionach
a my mamy Cię w swoim sercu
myślach i milczących słowach
każdego dnia...
pamięć i miłość to złoty łańcuch
którego nie da się złamać....

Promyczki do nieba Piotrusiowi

______.۩
______۩۩
_____۩__۩
____۩____۩
___۩__۩۩__۩
____۩_۩۩_۩
______۩۩_____
$$$$$$$$$$$$$$
$$$$(¯`v´¯)$$$$
_$$(¯`(♥)´¯)$$
__$$(_.^._)$$
___$$$$$$$$

*`*`*`*`*`*`*`*`*`*`
SPOCZYWAJ W POKOJU
*`*`*`*`*`*`*`*`*`*`

Siostra Śp. Konrada, Jarka i Rafała Kwietniewskich

Siedzi rozpacz w każdym kącie
tka ją smutek żal ją przędzie
siedzi,wstaje,to znów chodzi
wyjść gotowa -
nie wychodzi.
Czarna rozpacz łez spragniona
już mnie ściska w swych ramionach
łzy wyciska i zlizuje
tym się krzepi tym kuruje
znów jest silna znów szaleje
wdziera w serce w głos się śmieje.

Jaśniutkie światełko pamięci

Dla Ciebie me serce bije
tęsknoty znając smak
dla Ciebie me serce bije
z życiem wciąż walcząc tak....

Najjaśniejsze światełko pamięci
Piotrusiowi.

Stanęłam
nad Twą mogiłą
ze zniczem w dłoniach

zapłakałam kolejny raz

odpowiedziałeś tęczą....

Moc światełek do samego nieba

♥ ŚWIATEŁKO PAMIĘCI ♥
† * † * † * † ♥ † * † * † * †

Siostra Śp. K.J.R. Kwietniewskich

Pamiętam...(*)

Siostra Śp. Konrada, Jarka i Rafała Kwietniewskich

Zdziwieni że oczekuję zrozumienia
zdziwieni że nad miarę
że pragnę pocieszenia...
zdziwieni że nie potrafię
żyć tak jak przed rozstaniem
zdziwieni moim bólem
tęsknotą ,czekaniem....
zdziwieni że aż do granic
w swej szczęśliwości
zdziwieni nieświadomi
swego szczęścia kruchością....

H. Surmacz.