***

Być i żyć chwilą
Tak jakby miałby być koniec
Tak jakby nigdy nic nie było
A to wszystko to sen zabrany z powiek
II...........(
II...........))
II..........( (
II.........( ,) )
II........( ( , )
II........(( , ) )
II........( (( , ))
II..........[[]]
II........[[]II[]]
II........[[]II[]]
II........[[]II[]]
II........[[]II[]]
II........[[]II[]]
II........[[]II[]]
II........[[]II[]]
**********

KTO ŻYJE
_w sercach tych,
__którzy pozostają
_______NIE UMIERA

****************

Kobieta na cmentarzu
Zapach ognia wiatr rozsyła.
Smutne łzy w oku przysyła. Stojąc na cmentarzu.
Kobieta siedzi. Przed nagrobkiem zmarłego.
Kto wie, czy to córka,
czy to miejsce pochówku jej ukochanego.
Siedzi samotna z oczami zaszklonymi.
Upamiętniając czasy, wspomnieniami tak pięknymi.
Pośród tłumów, którzy nie baczą na nią.
Idą dalej grobów szukając.
Zapala znicz, na ławkę siada.
Wzrok wpatrzony w grób, łza jej z policzka spada.
Widać, nie umie się pogodzić z losem.
Jak śmierć przyszła i zabrała jej bliskiego jednym ciosem.
Widać, ze swoim zmarłym rozmawia.
Widać kwiaty na nagrobku co chwilę przestawia.
Siedzi samiutka skulona, malutka.
Obok niej siateczki ze zniczami.
Stoi i wypatruje człowieka swymi oczami.
Wie, że już go nigdy tutaj nie zobaczy.
Siedzi na ławeczce pogrążona w rozpaczy.
Gdy wszyscy gonią, jej w miejscu stanął czas.
Każdy kiedyś umrze, każdy z nas.
Pozostanie nadzieja. Być może, gdzieś tam
zobaczymy się znowu za parę lat.

*_*_* SKAZANY NA BLUESA*_*_*
NIE MA JUŻ TAKICH JAK TY
* * *> BRACISZKU < *******************************

Nie ma już gniewu
Wyczerpał się
Nie ma już strachu
Oswoił się.
Nie ma już łez
Zabrakło ich
Nie ma już cierpienia
Zatracił się w marzeniach
Nie ma już melodii
Ugrzęzła w gardle.
Nie ma już słów
Zapadły się w przepaść.
Nie ma już słońca
Wyblakło na niebie.

Nie ma już Ciebie

Reszta nie ma znaczenia...
இڿڰۣ
``இڿڰۣ```NA
இڿڰۣ இڿڰۣ``ZAWSZE
``` இڿڰۣ இڿڰۣ```W
``இڿڰۣ இڿڰۣ``MOIM
````இڿڰۣ இڿڰۣ`SERCU

* * ( * na zawsze synu * ) * *