Patryk Szoła

Na tamten świat nikt się nie spóźnia, a niektórzy są nawet przed czasem jak Ty Patryku...

ZA SZYBKO, ZA WCZEŚNIE

Za szybko, za wcześnie...
Nie zdążyłeś być jeszcze.
Zabrałeś moje serce,
pozbawiłeś ciepła ręce...

Odszedłeś tak nagle.
Moja dusza pęka, słabnie...
Jak rano silną wstać?
Światło przestało grzać...

Za szybko, za wcześnie...
Nie byłam gotowa jeszcze.
Nie zdążyliśmy razem być.
Jak się uśmiechać? Jak żyć?

Tak kruche jest życie człowieka.
Żyj, kochaj, nie zwlekaj!
Bo kiedyś nadejdzie ten czas...
Zabraknie Jej, Jego i nas...

Patryku... modlimy się za Was... Wy za Nas... wieczny odpoczynek....

"Czas zadumy"
I znowu przyszedł
ten trudny czas...
Zerwał się liśćmi
kolejny raz.

I znowu przyszedł
przez zamknięte drzwi
oddychać chłodem,
wyciskać łzy.

I znowu przyszedł
herbatę studzić,
częstować ciszą
brakujących ludzi.

I znowu przyszedł
ze snu wyrywać,
jak szorstkim kocem
smutkiem okrywać.

I znowu przyszedł
kaleczyć serce,
bólem przytulać,
krępować ręce.

I znowu przyszedł
za gardło ściskać,
rozniecać wieczne
wspomnień ogniska.

I znowu przyniósł
kwiaty i znicze,
żeby przypomnieć
jak kruche jest życie.
Kocham was wszystkich którzy są blisko Ciebie

Trzymaj się Aniele...

Dla Ciebie Patryczku.❤

Tesknię za wami.

Kocham Cię synku

Tęsknie