Oleńka Wojniusz

Olenko Swiatelko* dla Ciebie

Pamiętajmy o nich,nie umiera ten,kto trwa w pamięci żywych-Tobie Olesiu mama i tata

Dla Ciebie Oleńko świeczuszke zapalam

Kwatera małych grobów na cmentarzu.
My, długo żyjący mijamy ją chyłkiem,
jak mijają bogacze dzielnicę nędzarzy.

Tu leżą Zosia, Jacek i Dominik,
przedwcześnie odebrani słońcu, księżycowi,
obrotom roku, chmurom.

Niewiele uciułali w bagażu powrotnym.
Strzępki widoków
w liczbie nie za bardzo mnogiej.
Garstkę powietrza z przelatującym motylem.
Łyżeczkę gorzkiej wiedzy o smaku lekarstwa.

Drobne nieposłuszeństwa,
w tym któreś śmiertelne.
Wesołą pogoń za piłką po szosie.
Szczęście ślizgania się po kruchym lodzie.

Ten tam i tamta obok, i ci z brzegu:
zanim zdążyli dorosnąć do klamki,
zepsuć zegarek,
rozbić pierwszą szybę.

Małgorzatka, lat cztery,
z czego dwa na leżąco i patrząco w sufit.

Rafałek: do lat pięciu brakło mu miesiąca,
a Zuzi świąt zimowych
z mgiełką oddechu na mrozie.

Co dopiero powiedzieć o jednym dniu życia,
o minucie, sekundzie:
ciemność i błysk żarówki i znów ciemność?

KOSMOS MAKROS
CHRONOS PARADOKSOS
Tylko kamienna greka ma na to wyrazy.

Dla Ciebie śliczny Aniołeczku(***)(***)(***)...

Śpij spokojnie, Aniołku...[']

Zabrali Cię Aniołowie
Jednym z nich przecież byłaś...
I skończyłaś swą misję
Na naszym małym świecie...
A teraz promieniejesz
W Krainie Wielkiej Zorzy,
I gdy nadejdzie pora -
Ty właśnie Drzwi otworzysz
Mamie i Ojcu Twemu,
Każdemu mówiąc:"Zostań",
Bo tu już nie ma cierpień,
Łez, smutku ani rozstań...

śpij aniołku <*>