[*]

W daleką podróż zabrał Cię Bóg
Jedną nadzieję nam dając,
Że kiedyś przekroczą też Niebios próg,
Ci,którzy tutaj w bólu zostali..

Wieczny odpoczynek...
(:......(,)
((:.....[__]
((:.....[__]
((:.....[__]
((:....(____)
((_,»*—*« »*—*«,_))
*ŚWIATEŁKO*PAMIĘCI*

[*]

..........)
...........( , )
.........._ `|'__
.........( """"_ )
..........)/(/( |
.........() )()|| światełko pamięci
..........| () ||
..........|.....||
..........|.....()
..........|.....|( ***/)
..........|.....|( (_)/ )
..........|.....|(_ /| _)
..[*][*].|.....|../___
SPOCZYWAJ W SPOKOJU ANIOŁKU

Nikolko, najjaśniejsze światełka dla Ciebie:

[*][*][*][*][*][*][*][*][*]...

Łączę się w bólu z Twoimi Rodzicami, śliczna Anielska Dziewczynko...
Czuwaj nad nimi z góry, daj im dużo siły i utul ich w cierpieniu, Maleńka...

Kochani Rodzice Nokolki, tak bardzo mi przykro...
Dziś na stronce Waszej córeczki zobaczyłam mój wiersz... Gdy zamieszczałam go na stronce mojej Córeczki Poli i gdy potem wklejałam go, zapalając światełko innym Aniołkom, nie przypuszczałam, że spodoba się on tak wielu osobom...
Z jednej strony jest to bardzo miłe, ale z drugiej - żal ściska moje serce, bo wiem, że kolejni Rodzice przeżywają to, co ja...
Chyba nigdy nie zrozumiem, dlaczego ten świat jest tak niesprawiedliwie poukładany...

Życzę Wam dużo siły i nadziei, Kochani...

Ola Szmajda - Mama trójki Aniołków: Mateuszka, Poli i Tymoteuszka oraz autorka wiersza na stronce Waszej Córeczki.

Swiatelko pamieci malenki Aniolku (*)

Nie mówcie tym, którzy stracili ukochanych, że „czas zagoi rany", nie mówcie, że „oni już nie cierpią". Najlepiej nie mówcie nic. Czas tych ran nie leczy. Pozostają, bo śmierć ukochanych jest też trochę śmiercią nas samych: coś w nas umiera. Żyjemy, ale nic nie jest tak, jak było przedtem, już nie jesteśmy tacy sami


Dla Nikolki pięknej Anielskiej Księżniczki (*) (*) (*) (*) (*)

śpij w Bogu słodki Aniołku a rodzicom ześlij ukojenie. wyrazy współczucia z powodu Najwiekszej Straty jaką możemy odnieść.

Dzieciątka po obłokach stąpające
Dzieciątka o skrzydłach roztańczonych czy wiecie ile w nas tęsknoty,
w nas, matkach opuszczonych...
Kto Was w tą podróż zabrał, powrotną niszcząc drogę,
Kto śmiał odległość taką postawić za przeszkodę?
Wy tam - my tu wciąż tkwimy, czekając na spotkanie,
Wracajcie z tej podróży, niech ona snem się stanie!
My dla Was wszystko - wierzcie-w nagrodę uczynimy, by poczuć, dotknąć, tulić...

........,.....
.......(,)....
....(|....|.....
.....|....|?.....
.....|....|...........
.....|....|...(o).....
...()|___|()//.......
....(((()))
Światełko pamięci dla Ciebie kochany Aniołku....
Dobranoc Nicolko...śpij słodko...

patrykmatysiak.pamietajmy.com.pl

śpij spokojnie