Mirosław Bocian

Dziękujemy Ci
Za Twoją czułość w nieczułości świata
za Twoją niepewność wśród jego pewności
Za to, że odczuwałeś innych tak, jak samego siebie
Dziękujemy Ci
za to, że odczuwałeś niepokój świata
jego bezdenną ograniczoność i pewność siebie
Dziękujemy Ci
za potrzebę oczyszczenia rąk z niewidzialnego brudu świata
za Twój lęk przed bezsensem istnienia
Za delikatność nie mówienia innym tego, co w nich widziałeś
Dziękujemy Ci
za Twoją niezaradność praktyczną w zwykłym
i praktyczność w nieznanym
za Twój realizm transcendentalny i brak realizmu życiowego
Dziękujemy Ci
za Twoją wyłączność i trwogę przed utratą bliskich
za Twoje zachłanne przyjaźnie i lęk, że miłość mogłaby umrzeć jeszcze przed Tobą, przed nami..
Dziękujemy Ci
za Twoją twórczość i ekstazę
za nieprzystosowanie do tego, co jest, a przystosowanie do tego, co być powinno
Dziękujemy Ci
za Twoje wielkie uzdolnienia nigdy nie wykorzystane
za to, że niepoznanie się na Twojej wielkości
nie pozwoli docenić tych, co przyjdą po Tobie
Wybacz, że byłeś leczony, zamiast leczyć innych
Dziękujemy Ci
za to, że Twoja niebiańska siła była spychana i deptana
przez siłę brutalną i zwierzęcą
za to, co w Tobie przeczutego, niewypowiedzianego, nieograniczonego
za samotność i niezwykłość Twoich dróg
Dziękujemy Ci za wszystko..