Zawsze sobie myślę, jakby to było,
jakby to wszystko się ułożyło.
Gdyby mnie na tym świecie nie było.
Ludzie by mijali, nie zauważali.
Może niechcący by się przede mną chowali.
Wizja tego stanu bardzo mnie dławi.
Boję się, że kiedyś mnie wszystko zadławi.
Żyję w swoim życiu tak sobie po cichu.
Widzę ludzi dookoła,
Widzę swego Stróża Anioła.
Czas już przeleciał,
Tak się rozleciał,
Że czuję coś w środku,
To nie jest w porządku,
Że nie dbałeś od początku.
Trochę nie bardzo da się to przewidzieć.
Teraz trzeba do innego portu zawinąć.
Już nie tego samego, nie tego przyziemnego.
Całkiem inaczej w duszy ukształtowanego....


" Umiera się nie dlatego by przestać żyć, lecz po to by żyć inaczej.Kiedy świat zacieśnia się do rozmiaru pułapki, śmierć zdaje się być jedynym ratunkiem, ostatnią kartą na którą stawia się własne życie..." ( Paulo Coelho)