Aniołku skrzy­dełka­mi otul mat­ki płacz
co ziemi garście za­cis­ka sku­lona nad gro­bem we łzach
i szep­nij jej do ser­ca jeszcze raz
że w niebie kochasz się w me­lodii nut za­pisa­nej w jej oczach

(***)

(*)

Serca nasze nieutulone w żalu nigdy tęsknić nie przestaną, nigdy nie pojmą dlaczego tak się stało, krwawić będą aż kres naszej drogi nadejdzie..

Dziękuję za światełka zapalane dla Mojego Taty- ja nie mogę być tutaj często... ale codziennie pamiętam ...

Światełko wiecznej pamięci.

`NAJJAŚNIEJSZE ŚWIATEŁKO`
___❤_____PAMIĘCI_____❤__

MATEUSZKU..(*)(*)(*) __♥__ PAMIĘTAM __♥__.JAK CIĘŻKO JEST NAM OSIEROCONYM RODZICOM TO WIEMY TYLKO MY - OSIEROCENI RODZICE..TĘSKNIMY,WOŁAMY -WRÓĆ,PŁACZEMY,I UŚMIECHAMY SIĘ PRZEZ ŁZY.ODPOCZYWAJ W SPOKOJU ANIOŁKU

      ⋱░⋰
          ⋯░ ★ ░⋯
             ⋰‼‼⋱
             ‼▓‼
            ‼▓o▓‼
           ‼▓✰o▓‼
          ‼▓o▓✰▓‼
         ‼▓▓✰▓✰▓‼
        ‼▓✰▓▓o▓o▓‼
       ‼▓▓o▓✰▓✰▓▓‼
      ‼▓✰▓o▓✰▓▓✰▓‼
     ‼▓o▓▓✰▓▓✰▓o▓▓‼
    ‼▓▓✰▓▓o▓▓o▓✰▓o▓‼
   ۝♪۝♪۝♪۝♪۝♪۝♪۝♪۝
    ╯◈╰ ╯◈╰ ╯◈╰ ╯◈╰
          ____!▓!____
       ̶̿ ̶̶̿̿ ̶̿ ̶̶̶̶̿̿̿̿ ̶̶̿̿ ̶̿ ̶̿ ̶̶̿̿ ̶̿ ̶̶̶̿̿̿ ̶̶̿̿ ̶̶̶̶̿̿̿̿ ̶̶̶̶̶̶̿̿̿̿̿̿̿ ̶̶̶̶̶̶̶̶̶̶̶̶̿̿̿̿̿̿̿̿̿̿̿̿̿̿ ̶̶̶̶̶̶̿̿̿̿̿̿̿ ̶̶̶̶̶̶̿̿̿̿̿̿̿ ̶̶̶̶̶̶̶̶̶̶̶̶̶̿̿̿̿̿̿̿̿̿̿̿̿̿̿̿ ̶̶̿̿ ̶̿ ̶̶̶̶̿̿̿̿ ̶̶̿̿ ̶̿ ̶̿ ̶̶̿̿ ̶̿ ̶̶̶̿̿̿ ̶̶̿̿ ̶̶̶̶̿̿̿̿ ̶̶̶̶̶̶̿̿̿̿̿̿̿ ̶̶̶̶̶̶̶̶̶̶̶̶̿̿̿̿̿̿̿̿̿̿̿̿̿̿ ̶̶̶̶̶̶̿̿̿̿̿̿̿ ̶̶̶̶̶̶̿̿̿̿̿̿̿ ̶̶̶̶̶̶̶̶̶̶̶̶̿̿̿̿̿̿̿̿̿̿̿̿̿̿
A nadzieja znów wstąpi w nas.
Nieobecnych pojawią sie cienie.
Uwierzymy kolejny raz,
W jeszcze jedno Boże Narodzenie.
I choć przygasł świąteczny gwar,
Bo zabrakło znów czyjegoś głosu,
Przyjdź tu do nas i z nami trwaj,
Wbrew tak zwanej ironii losu.

Daj nam wiarę, że to ma sens.
Że nie trzeba żałować przyjaciół.
Że gdziekolwiek są - dobrze im jest,
Bo są z nami choć w innej postaci.
I przekonaj, że tak ma być,
Że po głosach tych wciąż drży powietrze.
Że odeszli po to by żyć,
I tym razem będą żyć wiecznie

Przyjdź na świat, by wyrównać rachunki strat,
Żeby zająć wśród nas puste miejsce przy stole.
Jeszcze raz pozwól cieszyć się dzieckiem w nas,
I zapomnieć, że są puste miejsca przy stole.

A nadzieja znów wstąpi w nas.
Nieobecnych pojawią się cienie.
Uwierzymy kolejny raz,
W jeszcze jedno Boże Narodzenie .
I choć przygasł świąteczny gwar,
Bo zabrakło znów czyjegoś głosu,
Przyjdź tu do nas i z nami trwaj,
Wbrew tak zwanej ironii losu.

Przyjdź na świat, by wyrównać rachunki strat,
Żeby zająć wśród nas puste miejsce przy stole.
Jeszcze raz pozwól cieszyć się dzieckiem w nas,
I zapomnieć, że są puste miejsca przy stole.