MATEUSZEK GRZESIK

Dni są takie szare, straciły blask...w oczach błyszczą łzy...serce ucichło...ogień
zgasł..

ŚWIATEŁKO PAMIĘCI DLA CIEBIE MALEŃKI.

.......................(
.................... ..(,)
..........).........._\'!/\'_
.........(,).........(\"\"\"\"\")
......._\'!/\'_.•°*”~..•°*”~.
.......(\"\"\"\"\")... ŚWIATEŁKO PAMIĘCI
.•°*”~..•°*”~...NIECH PŁONIE..
இڿڰۣڿஇڿڰۣڿஇڿڰۣڿஇڿڰۣڿஇڿڰۣڿஇ

      ⋱░⋰
          ⋯░ ★ ░⋯
             ⋰‼‼⋱
             ‼▓‼
            ‼▓o▓‼
           ‼▓✰o▓‼
          ‼▓o▓✰▓‼
         ‼▓▓✰▓✰▓‼
        ‼▓✰▓▓o▓o▓‼
       ‼▓▓o▓✰▓✰▓▓‼
      ‼▓✰▓o▓✰▓▓✰▓‼
     ‼▓o▓▓✰▓▓✰▓o▓▓‼
    ‼▓▓✰▓▓o▓▓o▓✰▓o▓‼
   ۝♪۝♪۝♪۝♪۝♪۝♪۝♪۝
    ╯◈╰ ╯◈╰ ╯◈╰ ╯◈╰
          ____!▓!____
       ̶̿ ̶̶̿̿ ̶̿ ̶̶̶̶̿̿̿̿ ̶̶̿̿ ̶̿ ̶̿ ̶̶̿̿ ̶̿ ̶̶̶̿̿̿ ̶̶̿̿ ̶̶̶̶̿̿̿̿ ̶̶̶̶̶̶̿̿̿̿̿̿̿ ̶̶̶̶̶̶̶̶̶̶̶̶̿̿̿̿̿̿̿̿̿̿̿̿̿̿ ̶̶̶̶̶̶̿̿̿̿̿̿̿ ̶̶̶̶̶̶̿̿̿̿̿̿̿ ̶̶̶̶̶̶̶̶̶̶̶̶̶̿̿̿̿̿̿̿̿̿̿̿̿̿̿̿ ̶̶̿̿ ̶̿ ̶̶̶̶̿̿̿̿ ̶̶̿̿ ̶̿ ̶̿ ̶̶̿̿ ̶̿ ̶̶̶̿̿̿ ̶̶̿̿ ̶̶̶̶̿̿̿̿ ̶̶̶̶̶̶̿̿̿̿̿̿̿ ̶̶̶̶̶̶̶̶̶̶̶̶̿̿̿̿̿̿̿̿̿̿̿̿̿̿ ̶̶̶̶̶̶̿̿̿̿̿̿̿ ̶̶̶̶̶̶̿̿̿̿̿̿̿ ̶̶̶̶̶̶̶̶̶̶̶̶̿̿̿̿̿̿̿̿̿̿̿̿̿̿
A nadzieja znów wstąpi w nas.
Nieobecnych pojawią sie cienie.
Uwierzymy kolejny raz,
W jeszcze jedno Boże Narodzenie.
I choć przygasł świąteczny gwar,
Bo zabrakło znów czyjegoś głosu,
Przyjdź tu do nas i z nami trwaj,
Wbrew tak zwanej ironii losu.

Daj nam wiarę, że to ma sens.
Że nie trzeba żałować przyjaciół.
Że gdziekolwiek są - dobrze im jest,
Bo są z nami choć w innej postaci.
I przekonaj, że tak ma być,
Że po głosach tych wciąż drży powietrze.
Że odeszli po to by żyć,
I tym razem będą żyć wiecznie

Przyjdź na świat, by wyrównać rachunki strat,
Żeby zająć wśród nas puste miejsce przy stole.
Jeszcze raz pozwól cieszyć się dzieckiem w nas,
I zapomnieć, że są puste miejsca przy stole.

A nadzieja znów wstąpi w nas.
Nieobecnych pojawią się cienie.
Uwierzymy kolejny raz,
W jeszcze jedno Boże Narodzenie .
I choć przygasł świąteczny gwar,
Bo zabrakło znów czyjegoś głosu,
Przyjdź tu do nas i z nami trwaj,
Wbrew tak zwanej ironii losu.

Przyjdź na świat, by wyrównać rachunki strat,
Żeby zająć wśród nas puste miejsce przy stole.
Jeszcze raz pozwól cieszyć się dzieckiem w nas,
I zapomnieć, że są puste miejsca przy stole.

Tysiące lampek kolorowych,
tysiące świateł na ulicy
I czasem jak tradycja każe
rozradowani kolędnicy
A my w oddali, zamyśleni
a my zamknięci we wspomnieniu
w tęsknocie, w bólu, bez uśmiechu
a my w czekaniu, w oddaleniu.
I bardzo chcemy, bardzo chcemy
uśmiechem witać Pana w żłobie,
ale nic z tego nie wychodzi
Nie potrafimy tak wbrew sobie.
I znów nadzieja błyszczy w świetle
I ta nadzieja z przyjściem Pana
Że jeszcze kiedyś się spotkamy
Że jeszcze kiedyś twarz kochana
Znów się przytuli i znów razem
Będziemy zawsze po kres trwania
Znów ta nadzieja...

Światełko Wiecznej Pamięci ....(*)
⊰♥⊱ ⊰♥⊱ ⊰♥⊱ ⊰♥⊱ ⊰♥⊱ ⊰♥⊱

w ten niedzielny, pochmurny dzień przesyłam Tobie Aniele piękne kolorowe światełka, do samiutkiego nieba (**)