Martynka Polewska

Ty, Panie tyle czasu masz mieszkanie
w chmurach i błękicie
A ja na głowie mnóstwo spraw
I na to wszystko jedno życie.
A skoro wszystko lepiej wiesz
Bo patrzysz na nas z lotu ptaka
To powiedz czemu tak mi jest,
Że czasem tylko siąść i płakać [*]

\"Jak wygląda świat, kiedy życie staje się tęsknotą? Wygląda papierowo, kruszy się w palcach, rozpada. Każdy ruch przygląda się sobie, każda myśl przygląda się sobie, każde uczucie zaczyna się i nie kończy, i w końcu sam przedmiot tęsknoty robi się papierowy i nierzeczywisty. Tylko tęsknienie jest prawdziwe, uzależnia. Być tam, gdzie się nie jest, mieć to, czego się nie posiada, dotykać kogoś, kto nie istnieje. Ten stan ma naturę falującą i sprzeczną w sobie. Jest kwintesencją życia i jest przeciwko życiu. Przenika przez skórę do mięśni i kości, które zaczynają odtąd istnieć boleśnie. Nie boleć. Istnieć boleśnie - to znaczy, że podstawą ich istnienia był ból. Toteż nie ma od takiej tęsknoty ucieczki. Trzeba by było uciec poza własne ciało, a nawet poza siebie.\"
Tak strasznie tęsknimy Martynko...

Istniejemy. Bo żyjemy to za dużo powiedziane. Uśmiechamy się. Ale nie jesteśmy tak naprawdę szczęśliwi. Tamujemy łzy. Bo płaczu nie dalibyśmy rady powstrzymać. Istniejemy. Ale nie jesteśmy w stanie żyć .

...a łzy wciąż płyną i dni tak okropnie puste bez Was Nasze Dzieci Kochane ...

Niech dobry Bog zawsze cie za reke trzyma kiedy Ciemny wiatr....
Ty żyjesz! Chodź martwe masz powieki bo w naszych sercach pozostaniesz na wieki [*] kocham cie aniolku...

Martynko kocham Cię nad życie.

MIJAJĄ KOLEJNE DNI BEZ WAS
PAMIĘĆ TRWA
ZOSTAWIAMY NASZE ŚWIATEŁKO Z MODLITWĄ

Swieczuszka dla Ciebie Aniolku......

Swieczuszka dla Ciebie Aniolku......