Mariola Piechowiak

Spij spokojnie.

Przyszła tak nagle, nieoczekiwanie, nieproszona, okrutna
Niezważająca na nic, na nikogo, obojętna, wręcz butna
Wszystko się zawaliło, - tak mocno serce zabolało
Złudzenie, że to może nieprawda, na nic się jednak zdało
A On tuż przy nas, - tylko za życia ziemskiego progiem
Pewnie radosny, szczęśliwy, obcuje teraz z Bogiem
My jednak tu na ziemskiej dolinie łez i cierpienia
Pozostaniemy w cierpieniu do końca swojego istnienia
Brakuje w tym wszystkim myśli, brakuje też słów
I boli, tak bardzo boli i smutek powraca znów
Boże nasz Boże, który żyjesz wiecznie w niebie
Dlaczego juz MARIOLĘ, zabrałeś do siebie
Spojrzenie przez łzy boleści, na krzyż boleści Chrystusa
Broń nas Panie, żeby nie dosięgła nas zwątpienia pokusa
Wlej nam w serca nadzieję, - ożyw nas na nowo
Wszak życiem wiecznym jest Twoje święte słowo

Że każdy kto w Ciebie wierzy, żyć wiecznie z Tobą będzie
Kiedy do domu Ojca, - do Chwały Bożej przybędzie