MARIAN KALAFAR

Jak nazwać wzruszenie,
które mnie ogarnia,
gdy w oczach pamięci
mi stajesz?
Lub zdania połowa
zabrzmi w uszach nagle,
gest jakiś Ciebie oddaje?
Jak nazwać tęsknotę
do żalu podobną i
gorzką jak łzy połykane.
Gdy patrzę w Twe oczy spokojne
i smutne z fotografi na ścianie?
Jak nazwać tę ciszę w alejce cmentarnej, gdy biegnę by
spotkać się z Tobą?
Lecz zamiast Ciebie
skrawek ziemi czarnej,
co zabrał mi postać tak drogą...

Oczy tracą swój dawny blask,
jak drzewa liście.
Wciąż jest kogoś brak,
puste krzesło,
miejsce przy stole.
Wspomnienia na starych fotografiach. Pewnego dnia linia życia,
tak nagle się przerwała.
Odchodzi ktoś,
kto był całym światem.
I nagle świat się kończy. (*)

........................(
.................... ..(,)
..........).........._'!/'_
.........(,).........(""""")
......._'!/'_.•°*”~..•°*”~.
.......(""""")... ŚWIATEŁKO PAMIĘCI
.•°*”~..•°*”~...NIECH PŁONIE..
இڿڰۣڿஇڿڰۣڿஇڿڰۣڿஇڿڰۣڿஇڿڰۣڿஇ

Skończył dla Ciebie
się Czas udręki.
Drogę przebyłeś długą.
Dziś jesteś już Pana sługą.
Los, co niebaczy na
bliskich zdanie.
Drogę wytycza czasami.
Tobie wyznaczył
rolę Poety,Tyś
Nas obdarzył wierszami.
W każdym z nas cząstka
Ciebie zostanie.
Każdemu dałeś coś z siebie.
My to oddamy dalej i dalej,
Myśląc o ludziach w potrzebie,(*)

_______(
______(,;)
_____〖♥〗
_____〖♥〗
_____〖♥〗
......(____)
((_,»*¯**¯*«,_))
♥ ~ ♥ ~ ♥ ~ ♥ ~ ♥
Niedzielne światełko
pamięci...
♥ ~ ♥ ~ ♥ ~ ♥ ~ ♥

Daj mi taką łódkę Panie
Która by mnie w dal uniosła
Niech w nicości świat mój stanie
Włóż mi w drżące ręce wiosła

Chcę odpłynąć z wiatru falą
Gdzie mnie niebyt ukołysze
Zasną troski które palą
Szeptem spłyną w wieczną ciszę

Pośród wichrów.... nawałnicy
Szukam twej pomocnej dłoni
Balansuję na granicy
Los mnie spycha w głębię toni

Gdzie już oko nie zachwyca
Twe stworzenie niepojęte
Trwa jak wieczna tajemnica
Barw istnienie..... w proch zaklęte.
[[**]]*[[**]]*[[**]]*[[**]]*[[**]]

Twój ślad...
Teraz gdy Ciebie nie ma.
Gdy wszystko zmienia się.
Wszędzie Twój ślad został,
na łące gdzie słońce zaklęte.
Na ścieżce gdzie wiatr tańczy
z piaskiem i flirtuje z
puchatym dmuchawcem.
W bukietach zielonych liści,
drżących cudowną muzyką.
Ptasią melodią bez słów,tam
możemy spotkać Cię znów.
Mgła lekkim owalem spowija,
nasz ogród to właśnie ta chwila,
gdy cicho i niepostrzeżenie,
Twa dusza powraca na ziemię.

Pamiętaj o jednym,
w szczęściu czy w goryczy.
Że jest ktoś, na kogo
zawsze możesz liczyć.
Wierzę głęboko, że Jesteś
wciąż obecny w naszym życiu.
Pomagasz Nam we wszystkim
i czuwasz ażeby już nic złego
Nam się nie przytrafiło.(*)

.....................)
.....)...............(,).................)
....(,).............[__]...............(,)
...[__]............[__]..............[__]
...[__]............[__]..............[__]
.(____).........(____)...........(____)
((_,»*♥**♥*«,_)) ((_,»*♥**♥*«,_))
.........((_,»*♥*« »*♥*«,_))
•°*”˜.•°*”˜.•°* ”˜_˜”*°•.˜”*°•.˜
•°*”˜ŚPIESZMY SIĘ KOCHAĆ LUDZI TAK
•°*”˜SZYBKO OD NAS ODCHODZĄ¸•°*”˜
•°*”˜.•°*”˜.•°* ”˜_˜”*°•.˜”*°•.

Pożegnać chcemy Cię,
Aniele Choć słów nam
teraz nie staje.
Tedy w milczeniu
chylimy czoła,a wspomnienia
o Tobie sił nam dodają.(*)