"Bóg wskazał Aniołom piękne i ciepłe źródło swej słodkiej miłości, by zanurzali się w nim i by jego ciepło wlewało się w każdą szczelinę ich serc ; by wypełnieni jego szumnym dźwiękiem, poczuli jak kiełkuje w ich sercach światło, które mają wpleść w dusze wysnute z sensu i ciepła ; pokryte pleśnią mroku. To źródło wskazane zostało tylko Aniołom, gdyż mają serca niezwykle czułe i wrażliwe, lecz zarazem twarde i nieugięte, jak mur. Żadne serce ludzkie nie wytrzymałoby tak wyraźnego i cudownego dźwięku i pękłoby z obłędu, a dusza ludzka, co się karmi ruiną i smakiem soli,spłonęłaby od źródlanej słodyczy i ciepła. Żaden człowiek nie może więc usłyszećłkania Anioła, ani wytrzeć, czy chociaż zobaczyć łez, które spłyną z anielskich oczu.Bowiem w łkaniu słyszalny jest szum tamtego źródła, a w łzach płynie jego smak i ciepło. Dlatego anioły są samotne, gdy płaczą.

Byłam szczęśliwa, bo dawałeś mi szczęście.
Byłam kochana przez Ciebie do czasu, gdy nie odszedłeś.