SYNKU
Chciałam list pisać do ciebie
Na listku róży,
Lecz listek mógłby zaginąć
W chaosie burzy;
Chciałam na skrzydłach motyla
Złoconym wzorem
Pisać do ciebie, lecz motyl
Ginie wieczorem.
Chciałam list oddać zdrojowi
W górach szumnemu,
Ale zdrój mógłby list odnieść
Komu innemu;
Więc chciałam list rzucić z gwiazdą
W dół spadającą,
Lecz duszę by twą paliła
I tak gorącą!
Chciałam znów list mój zaczepić
O błysk na niebie,
Ale się bałam, że piorun
spali go jeszcze!
I tak nie zjawia się nikt
Dosyć bezpieczny,
A list mój leży do ciebie
Nie przeczytany leży
W tym liście serce swoje wysyłam
i
wciąż czekam na posłańca
z nieba
który zaniesie synku kochany mój list do CIEBIE.

SERCEM ZALANE ŚWIATEŁKA DO SAMEGO NIEBA
DLA CIEBIE
TWOICH NAJBLIŻSZYCH TYM SAMYM SERCEM GORĄCO
POZDRAWIAM IRENA

(*) Wieczne Światełka pamięci (*)

Dopiero przyszedł
zostawił błysk oczu i kolor serca
gdy wyszedł prawie jak zawsze
a jednak ostatni raz

tak drogi skarb porwała jedna chwila

wszystko za mało by podziękować
za każdą nutę wplecioną
w pięciolinię wspólnych dni
za każdą gałązkę
w bukiecie uśmiechów

twoje życie płynęło jak muzyką
ta piękna trwa zawsze zbyt krótko
jakbyś
skończył koncert a nie słychać braw
bo w bólu zastygły złożone dłonie

krzyczymy do nieba o bis za późno
zgasły światła lecz ciągle dla nas grasz
w najlepszym anielskim zespole

zostawiłeś nam wiele
a jednak boli twój wzrok
już tylko za szklaną szybką
czarna wstążka
nie musi oznaczać końca

słońce nad ziemią obojętne
wschodzi i zachodzi

twoje nigdy nie zajdzie
otoczy nas promieniami jak kiedyś
a z każdą chwilą mocniej i cieplej
bo świeci na niebie tak wiele serc

to w nich masz dom swój na zawsze
więc wracaj choćby po schodach snu
i utul nadzieją płynące łzy tęsknoty

NAJJAŚNIEJSZE ŚWIATEŁKA DO NIEBA DLA CIEBIE
TWOICH NAJBLIŻSZYCH BARDZO SERDECZNIE POZDRAWIAM IRENA

NIEDZIELNE ŚWIATEŁKO PAMIĘCI

\"Czas nie goi ran. Najpierw pozwala nam przyzwyczaić się, zabliźnić, a później pozwala żyć z tymi ranami.\"