Marcin Kroplewski

niedzielne światełko pamięci

\"Wiem jak ułożyć ry­sy twarzy,
by smut­ku nikt nie zauważył\"
Wisława Szymborska

◊ `◊
║ ║
║ ║
║ ║MÓJ CICHY SZEPT MODLITWY DLA CIEBIE ANIOŁECZKU



Teraz nie ma słońca, kwiatów, drzew,
Jesteś tylko Ty!
Więc proszę wróć,
I nie zostawiaj już nigdy więcej.
Mój Aniele.

Nieprawda, że czas leczy rany i zaciera ślady. Może tylko łagodzi przykrywając wszystko osadem kolejnych przeżyć i zdarzeń. Ale to, co kiedyś bolało, w każdej chwili jest gotowe przebić się na wierzch i dopaść. Nie trzeba wiele, żeby przywołać dawne strachy i zmory. Gdyby nawet trwały w ukryciu, zepchnięte na samo dno, to przecież gniją gdzieś tam, na spodzie, i zatruwają duszę, zawsze pozostawiając jakiś ślad - w twarzy, w ruchach, w spojrzeniu - tworzą bariery psychiczne, kompleksy. Nie pomoże wódka, nie pomoże szarpanie się w skrajnościach, od usprawiedliwiania do potępiania.


♥¸¸.•*´¯`❀
•*´¯`❀♥ W MOJEJ
♥ PAMIĘCI NA ZAWSZE ANIOŁECZKU ♥,•*```*•,♥
❀*•‚¸_¸ ‚•*

____BYŁEŚ TU ANIOŁECZKU I NAGLE ZNIKNĄŁEŚ - A TERAZ UPORCZYWIE CIEBIE NIE MA____

Płomyk Pamięci do Nieba

................ ((,))
..............[[v][][v]]
..............[[v][][v]]
..............[[v][][v]]
:::::::::::::::::::::::::::::::::

Mój list jesienny, z babim latem
i wiatr go niesie tak wysoko
Mój list jesienny złotożółty
znów się unosi ku obłokom
A babie lato takie piękne,
a wrzosy w fiolet wystrojone
I borowiki takie dumne
i Twoje oczy zamyślone
i Twoja buzia uśmiechnięta
i Twoja buzia ukochana
A ja z jesienią na rozdrożu
wciąż nieobecna, zadumana
A babie lato takie piękne
A Ty w jesieni, w jej kolorach
W nitkach utkanych babim latem
i w barwie lasu, w liści wzorach
A Ty w fiolecie wrzosów leśnych
A Ty w złocistych liści lśnieniu
A Ty w mych myślach na okrągło
w każdym uśmiechu, w każdym drgnieniu..

WIERSZ H SURMACZ

MILIONY ŚWIATEŁEK DO SAMEGO NIEBA

Zgaś moje oczy: ja Cię widzieć mogę,
Zamknij mi uszy, a ja Cię usłyszę
Nawet bez nóg znajdę do Ciebie drogę...!
Ramiona odrąb mi, a ja Cię obejmę
sercem mym, które będzie mym ramieniem.
czekam czekam wytrwale
tak lekko dotykają mnie dni
moja tęsknota jest tęsknotą planet
zmarzłych tęskniących do słońca
a ty jesteś słońcem
które pozwala mi żyć
jest znowu wieczór
nad dachami świecą gwiazdy
wąskie wieże kościołów nakłuwają niebo
i dni tak lekko biegną nie wiadomo gdzie,
jak me myśli i serce
zawsze biegną do ciebie.

najjaśniejsze światełka do samego nieba

POZDRAWIAM TWOICH NAJBLIŻSZYCH
IRENA