Marcin Kroplewski

Dziecko jest chodzącym cudem, jedynym, wyjątkowym i niezastąpionym.
Autor: Phil Bosmans

(*)(*)(*)(*) światełko wiecznej pamięci (*)(*)(*)(*)

Niedzielne światełko pamięci

MARCINKU ☆　♥　☆ ♥　☆ DOBRANOC ANIOŁKU ☆　♥　☆ ♥　☆ ŚPIJ SPOKOJNIE ☆　♥　☆ ♥　☆ Z NAJJAŚNIEJSZYM ŚWIATEŁKIEM ☆　♥　☆ ♥　☆DOBRANOC.............. ☆　♥　☆ ♥　☆

I chociaż płaczę, choć cierpię, i serce mi pęka
I nie raz już byłam blisko upadku
Nie zwątpię SYNKU w nasze spotkanie
bo miłość matki jest wielka
każdy spędzony razem dzień pamiętam.

dopiero co przyszedłeś
to przecież tak nie dawno
zostawiłeś błysk w oczach i kolor serca
wyszedłeś na chwilę, jak zawsze
a jednak ostatni raz.

tak drogi skarb porwała jedna chwila
marzenia zagłuszył wielki krzyk serca

wszystko za mało by podziękować
za każdą nutę wplecioną
w pięciolinię wspólnych dni
za każdą gałązkę
w bukiecie uśmiechów.
ZA CIEBIE SYNKU

twoje życie płynęło jak muzyka
ta piękna trwa zawsze zbyt krótko
skończyłeś koncert a nie słychać braw
bo w bólu zastygły złożone dłonie

zostawiłeś nam wiele
ale to wszystko za mało,
i za krótko trwało.

słońce nad ziemią obojętne
wschodzi i zachodzi

twoje nigdy nie zajdzie
tak bardzo cię kochamy
otaczasz nas promieniami miłości jak kiedyś
a z każdą chwilą mocniej i cieplej

Z sercem na dłoni , uśmiechem na twarzy szedłeś
przez życie synku kochany,i pytam wciąż , dlaczego twój
uśmiech zgasł i zostawił nas w bólu tęsknocie i łzach.
.
NAJJAŚNIEJSZE ŚWIATEŁKA DO NIEBA

TWOICH NAJBLIŻSZYCH
SERDECZNIE POZDRAWIAM
Gdy smutek boli
A słowa zbyt małe
By rozpacz wypowiedzieć
Zostaje tylko milczenie
Pełne gorących łez
I bliskość osieroconych serc...
IRENA

Jest ta­ki smu­tek, który nie od­gadną, ani łzy na po­liczku, ani wy­raz oczu, lecz tyl­ko krzyk, niemy krzyk... duszy.

TOBIE MARCINKU

MARCINKU ♥`*`*•․¸♥ Można odejść na zawsze-by stale być blisko ♥`*`*•․¸♥Światełko Nieustającej Pamięci z szeptem Modlitwy na dziś i ostatnie dnie mojej nieobecności ♥`*`*•․¸♥PAMIĘTAM-ŚPIJ SPOKOJNIE ANIOŁKU ♥`

Ludzie potrafią tęsknić przepięknie,
aż im zazdroszczę takiej tęsknoty,
gdy o niej czytam to serce mięknie .

Moja jest głucha, niema i szara,
z oczu i nosa wciąż jej coś cieknie,
po domu snuje się niczym mara,
na otoczenie spogląda z lękiem.

Jeśli przychodzi - skrywam ją w sobie,
na cztery spusty zwykle zamykam.
O jej wizycie nikt się nie dowie,
bo jest to moja miłość i tęsknota.

Czasami ,gdy łzę ktoś zobaczy
a potem spyta,
dlaczego płaczę,
ja odpowiadam,to uczulenie
moja kochana ,
wiatr przyniósł
do mnie,pyłki zza świata.
Jak wytłumaczyć,
tęsknotę matki i ból który dzwigam
od rana.

JAŚNIUTKIE ŚWIATEŁKA DO NIEBA

A TWOICH NAJBLIŻSZYCH SERDECZNIE POZDRAWIAM
SĄ TU ZE MNĄ KAŻDEGO DNIA IRENA