Nie zatrzymasz bańki mydlanej na słomce,

choć piękna jak cud cudów, choć się mieni słońcem;

nie zawrócisz rozmowy wpół gestu, wpół słowa;

nie złapiesz w dłonie tęczy chociaż kolorowa;

nie wstrzymasz w locie ptaka, ni dmuchawca puchu,

ani rosy w południe, ni wiatru w bezruchu.

Nie zatrzymasz serc bicia i wędrówki ziemi,

ani złotych wakacji, ni przyjścia jesieni.



Nieuchronnie mijają rzeczy i zdarzenia,

odchodzą chwile, doby... lecz coś się nie zmienia,

czegoś nie da się zgubić. Coś trwa, coś zostaje.

Gdzieś w głębi duszy, cicho gra malutki grajek

najpiękniejszą muzykę, najcudniejsze scherza,

co łączą się i płyną falą, rytmem serca.

I już w nas pozostają duchowym przesłaniem

łagodnie bratającym trwanie i mijanie.

Nieuchronność omija, co chcemy ocalić,

wystarczy ciepłą iskrę pod sercem zapalić,

by rosły w nas i trwały ulotne wrażenia -

drogowskazy pamięci najmilsze - wspomnienia.

To nie był czas to nie była Twoja pora Aniołku.......

TYSIĄCE ŚWIATEŁEK MEJ PAMIĘCI ZA WSZYSTKIE DNI MOJEJ NIEOBECNOŚCI I NA KOLEJNE, NIECH NIGDY NIE GASNĄ.

\\\\\\\"Ta smutna droga , kiedyś się skończy,
Muszę w niej wytrwać-gdy Ciebie nie ma..\\\\\\\"

juz niedługo 4 rocznica masz wspaniaych rodziców pamietają o tobie w każdej sekundzie spij słodko aniołku

Nie płacz kochana Mamo
Ja patrzę na Ciebie co rano.
Jak tylko oczka otworzę
I skrzydła anielskie rozłożę
To zaraz lecę do Ciebie
Pomimo, że jestem tu- w Niebie
Lecę, by Ciebie utulić,
Do serca mego przytulić
Głaskać Twe włosy rozwiane
I skleić serce złamane.
I znajdziesz mnie w listku na drzewie
I wiatru ciepłym powiewie
I w jasnym słońca promieniu
I w ptaku co siadł na ramieniu.
W tatrach i szumie morza
W tęczy łuku, barwnym jak zorza
W tatusia czułym uścisku
Bo jestem tak bardzo blisko...
I śpiewam Ci liści szelestem
I kocham - przy Tobie jestem
W zachodzie i wschodzie słońca
Ja będę z Tobą do końca...

Wokół mojej głowy myśli tysiące,
kto zdoła uleczyć me serce krwawiące?! W
Serce krwawiące,złudne nadzieje to
wszystko teraz we mnie się dzieje...
Nie mogę zapomnieć o tym co było,
to wszystko brutalnie się zakończyło.
Me serce pękło, zostały wspomnienia,
w gruzy popadły wszystkie marzenia.
Wszystko co było stało się niczym,
każde pragnienie dziś we mnie krzyczy.
Czy to się stać musiało?Dzisiaj cierpi całe moje ciało.Me oczy zapłakane,czy kiedyś płakać przestanę?

Tesknie...:(

„Na ławeczce przysiadasz przy bliskich mogile,
Powracają we wspomnieniach do Ciebie na chwilę,
Znów Cię uśmiechem ciepłym witają,
A może karcą i dobre rady dają…
Patrzysz na znicz, który cicho płonie,
Wspominasz ich oczy, włosy i dłonie,
Ich głos powraca do serca Twego,
Jak z filmu kiedyś dawno z nimi nagranego,
Oni potrzebują żeby o nich pamiętano,
I miłość do nich w sercu zawsze skrywano.”