. Niech nasza nadzieja będzie większa od wszystkiego, co się tej nadziei może sprzeciwiać

(*)

Kol 3, 15a. 16a

Sercami waszymi niech rządzi Chrystusowy pokój,
słowo Chrystusa niech w was przebywa
z całym swym bogactwem

Światełko pamięci zapalam w NIEDZIELĘ ŚWIĘTEJ RODZINY [*]

Bliska śp. Manuelli Wajchman
Lena D

✽ڿڰ✽ڿڰ✽ڿڰ✽ڿڰ✽ڿڰ✽
ŚWIATEŁKO PAMIĘCI
✽ڿڰ✽ڿڰ✽ڿڰ✽ڿڰ✽ڿڰ✽
``````))
``````( (
``````))\\
``````/( (
`````) )) )\\
`````))) )) )\\
```((( (?) ) )\\
```/( ( ((( (?))
``( ( ( (?) )) ) )\\
``( (?) )) ))) ))\\
``( (( (?) )) ))) )
``( (( (?) )) ))) )
``( (( (?)) ))) )
````▄IIII▄```
`[[«»((✽))«»]]
`[[«»))✽((«»]]
`[[«»((✽))«»]]
`[[«»))✽((«»]]
`[[«»((✽))«»]]
`[[«»))✽((«»]]
✽ڿڰ✽ڿڰ✽ڿڰ✽ڿڰ✽ڿڰ✽
„Najlepsi z nas zawsze odchodzą pierwsi.
Będą tam na nas czekać”
Boże obdarz naszych bliskich
Swoją miłością,
Daj Im szczęście wieczne.
✽ڿڰ✽ڿڰ✽ڿڰ✽ڿڰ✽ڿڰ✽

Tak trudno się pogodzić ze zwykłą codziennością,
z jej bólem,chłodem,znojem,udręką i szarością.
Tak łatwo się zagubić gdzieś na rozstajnych drogach,
tak łatwo jest się poddać gdy serce ściska trwoga.
Co dzień myśląc o Tobie,rozpływam się w błękicie,
uśmiecha się do wspomnień to moje szare życie.

(*)(*)(*)
TYSIĄCE ŚWIATEŁEK MEJ PAMIĘCI,NIECH NIGDY NIE GASNĄ...
A MOJA CODZIENNA MODLITWA, NIECH DA TOBIE SPOKÓJ WIECZNY..

Sobotnie światełko Madziu.

____ ANIELSKI PŁACZ _____

Smutny anioł, wtuliwszy swe ramiona w skrzydła, którymi zwiastował zwykle radość,
płakał łzami, o których istnieniu wiedział,
pamiętał nawet ich smak z czasów gdy jeszcze aniołem nie był,
ale wyrzekł się ich oblekając świetliste pióra...

Pozwolił sobie na łzy wbrew regułom, którymi żyją aniołowie,
a raczej wbrew regułom, które sobie sam narzucił...
Z poczuciem winy z łamania anielskiego prawa, opuściwszy swą głowę ku ziemi,
skrapiał ziemię raz po raz łzę,
która zamiast dawać smak goryczy, ku jego zdziwieniu zamieniała się w kwiat,
o nieznanych kolorach,
którego pierwsze tchnienie zapachu sprawiało,
że w jego skrzydłach pojawiało się nowe świetliste pióro,
dając mu jednocześnie dziwne uczucie lekkości... to był zapach ulgi....
Płakał i płakał nie wiedząc nawet,
że jego skrzydła rozkwitają blaskiem tak jak łąka pod jego stopami kwiatami,
łąka, którą brał za smutny dowód swojego anielskiego występku - łez!

Nie rozumiał tylko lekkości... którą czuł... bo nie wiedział,
że dane było mu poznać ogromną tajemnicę.
Stawał się archaniołem... i oprócz radości będzie niósł już teraz zrozumienie...
A ludzie spotkawszy go dostrzegą w nim prócz radości mądrość,
mądrość którą dało mu podzielenie się swymi łzami z całym światem...
Każdy wędrowiec przechodząc przez łąkę pełną łzawych
anielskich kwiatów pomyśli \"chcę dotknąć jego skrzydeł,
bo on wie czym jest smutek, ulga, radość, łzy i mimo to
potrafi tym uskrzydlony latać tam gdzie inni nie potrafią...\".
A anioł spotkawszy tegoż wędrowca...
spojrzawszy w jego zatroskane ale pełne nadziei oczy...
zrozumie wreszcie tajemnicę... że dzieląc się smutkiem... pomnożył nadzieję...


A dlaczego usiadł skuliwszy swe skrzydła...
bo ciężar skrywanego niewypowiedzianego smutku nie pozwalał mu latać dalej, wyżej i piękniej...

•*”˜˜”*°• (¯`v´¯)•*”˜˜”*°•
MADZIULKO Z TOBĄ OD ZAWSZE
•*”˜˜”*°•NA ZAWSZE•*”˜˜”*°•
•°*”˜.•°*”˜.•°* ”˜_˜”*°•.˜”*°•

M.JARECZKA PYRSAKA

().().()
[°][°][°]

ŚWIATEŁKO DLA CIEBIE MADZIU.

Madziu...