Mamo
Kiedy wreszcie mnie zabraknie nie rozpaczaj.
Pamiętaj o tym co za chwile napisze.
Nasze serca, moje i twoje stanowią jedność...
Biją zawsze i niezmiennie jednym rytmem.
Taktem którego nic nie jest w stanie zakłócić.
A kiedy mnie już nie będzie, a ty będziesz odczuwała tęsknotę....Wtedy połóż swoją rękę na piersi i wsłuchaj się w rytm uderzeń swego serca.
I wiedz że gdzieś tam...gdziekolwiek się znajdę, z mojej piersi będzie się dało dosłyszeć ten sam odgłos.Ten sam rytm.
Rytm naszej nieskończonej i wiecznej miłości.
Rytm którego nawet śmierć nie jest w stanie przerwać.
Bo nawet ona....nie ma takiej mocy.

dlaczego już mnie nie cieszy wiosna
dlaczego słonce nie daje ciepła
dlaczego tak trudno jest żyć
dlaczego odeszłaś ty
zostałam sama a jednak nie
bo jesteś tam w gorze gdzieś
patrzysz z obłoczków na smutna twarz
i wołasz głośno mamo zacznij się śmiać
jest mi tu dobrze nie boli mnie nic
czekam na ciebie ale ty mamo musisz żyć
spotkamy się kiedyś napewno poznasz mnie
i wtedy powtórzę ci to co napewno wiesz
mamo ja Kocham Cie

Tak bardzo potrzebuję kogoś
Kto by mnie zrozumiał
Kto by mnie przytulił
I wytłumaczyć umiał
Dlaczego moja Laura
Musiała mnie zostawić
Dlaczego mnie opuściła
Czy Bóg to sprawił
Czy byłam wredną matką
Czy o siebie nie dbałam
Starałam się o to Dziecko
I tak bardzo kochałam
Lecz widocznie Bóg
Miał inne wobec Niej plany
Pewnie Laury potrzebował
Jego wyrok nie jest zbadany
Staram się to zrozumieć
Ogarnąć swym umysłem
Lecz niestety nijak
Teraz intelektem nie błysnę
Więc zostałam sama
W swym bólu ogromnym
Boże!Powiedz czemu
Wytłumacz się! Chociaż słowem skromnym

Siedzi aniołek wśród gwiazd miliona
I patrzy na Ciebie Matko zamyślona
Patrzy jak płaczesz po kątach skrycie
Jak starasz się na nowo ułożyć swe życie
Jak walczysz z trudami dnia codziennego
I jak tęsknisz do Dziecka – do Córeczki swojej

Jak tłumaczysz bliskim i dalekim
Że byłam Dzieckiem, że byłem Człowiekiem
Że choć malutka w Twym sercu schowana
Byłam Twą Córeczka – kochaną i oczekiwaną

Matko kochana – Twój ból nie ustaje
Wiedz, że mnie również serce się kraje
Lecz widać tak być już musiało
Że teraz osobno, choć wcześniej jedno ciało

Gdy smutno Ci będzie, gdy świat Cię znów wkurzy
Popatrz w niebo, na księżyc duży
Tam zawsze ja – gdy taka potrzeba
Mrugnę do Ciebie z obłoków nieba

Twego powrotu czekam na próżno.
Twe serce zimne, nie bije wcale,
ile bym dała by biło dalej.
Kolory świata przechodzą w jesień,
a ja samotna chodzę po lesie.
Lecz las to ludzi obcych, dalekich,
co patrzą na nas słabych, kalekich.
Kalectwem moim na całe życie,
będzie żałoba po małym bycie.
Które zjawiło się niespodzianie
i nastawiona na jego trwanie
nie będę nigdy z tym pogodzona
że go tu nie ma w moich ramionach
Po mej Iskierce pustka została
Gdzie teraz jesteś Iskierko mała?

(*) NAJJAŚNIEJSZE ŚWIATEŁKA PAMIĘCI (*)

Spi aniołku [*]

"Tyle jest możliwości i tyle dróg do Boga, ilu jest ludzi. Bóg ma inną drogę dla każdego."
(Edycja św. Pawła 2003)


Jaśniutkie światełko mej pamięci posyłam Ci Aniołku do samiutkiego nieba ((*)).

.........)..........._'!/'_
.........(,)......... (""""")
......._'!/'_..????¦ + ¦????
.......(""""")..ŚWIATEŁKO
.????¦ + ¦???? PAMIĘCI NIECH
.???????????????..PŁONIE!