Laura Maria Konieczna

[*]

Zadzwoniłem do Ciebie wczoraj
Zadzwoniłem do Ciebie wieczorem
Czemu milczysz i do mnie nie dzwonisz
Czy telefon ode mnie nie w porę
Tak cichutko do mnie mówiłaś
tak cichutko: „ przyjadę w niedzielę”
A niedziela już prawie się kończy
Ciebie nie ma i smutku tak wiele..
Zadzwoniłem do Ciebie wczoraj
i czekałem że cud się wydarzy
że Cię może puszczą na chwilę
lecz nie spełnia Bóg takich marzeń
Telefonów ze snów i umów
że spotkamy się zaraz w niedzielę
Bóg nie spełnia takich obietnic
nikt nie wraca gdzie majowa zieleń
Nikt nie wraca na tę stronę tęczy
kto przekroczył ostatnią granicę
a Bóg z sobie wiadomych powodów
nie chce spełniać nam takich życzeń..

Najsmutniejsze są łzy,
wypłakane z tęsknoty,
i zakochane marzenia pośród bezgwiezdnej nocy ...

Najsmutniejsze są wspomnienia,
które zadają okropny ból,
Najsmutniejsze jest własne serce
gdy cichutko woła ...
\\\"wróć\\\" .

Smutne są słowa, gdy giną bez
końca. Smutna jest miłość,
gdy ból się uśmiecha. Smutne
są oczy, gdy nienawidzą słońca.
Smutne jest serce, gdy tęskni
do Ciebie bez końca.

Światełko pamięci do samego nieba Lauruniu.

\"Szara łza spada, rozpływa się w szarej kałuży. Dookoła szare drzewa, którym już i tak wszystko jedno. Szare życie. Szare niebo. Szary tlen, wdychany do płuc. Szare myśli. Szare słowa.
Szare serce.
I gdzieś za chmurami świeci księżyc. Szkoda tylko, że w ogóle go nie widać.\"


Zapalam światełka za wszystkie dni mojej nieobecności. Dziękuję za pamięć o Izuni. Pozdrawiam ciepło.
Maks

Nie mówcie tym, którzy stracili ukochanych,
że czas zagoi rany,
nie mówcie, że oni już nie cierpią,
najlepiej nie mówcie nic...

Czas tych ran nie leczy.
Pozostają, bo śmierć ukochanych
jest też trochę śmiercią nas samych...
coś w nas umiera,
żyjemy, ale nic nie jest tak
jak było przedtem,
już nie jesteśmy tacy sami.