Krzysztof Szyguła

Pamiętamy.

Śmierci dzień nadszedł ponury.
Słońca blask pokryły chmury.
Podły ból wypełnił serca.
Smutny żal dusze przewierca.

Czerń wzrok mądry przesłoniła.
W ciele Twym krew już nie płynie.
... Pustka straszna się zjawiła,
W której głębi spokój ginie.

Zimna dzień nadszedł niewierny.
Bóg Cię zabrał miłosierny.
Gorzki płacz upadł na kwiatki
Twojej ukochanej matki.

W ciszy szept słychać stęskniony.
W ciszy żarzy się zmęczenie.
Wiatru powiew roztargniony
Przyniósł rozpaczy nasienie.

Mroku dzień nadszedł zaspany.
W Cieple krzepną Twoje rany.
I choć Tu się nie spotkamy,
Wszyscy Cię zapamiętamy.



Po co pytasz - Dlaczego
I tak nikt nie odpowie
Tak właśnie miało się zdarzyć
tak miało się zdarzyć Tobie
Dlaczego - pytać nie warto
bo wciąż bez odpowiedzi
Wszystko ma sens i choć trudno
Musisz w to matko uwierzyć
Wszystko ma sens i choć trudno
Zrozumieć Ci sens cierpienia
Musisz przyjąć, wyszeptać
synu do zobaczenia.
Do zobaczenia kochany
Będę cierpliwie czekała.
Będę nadał żyć tutaj,
Tak jakbyś synku chciał.
Będę wciąż dobra dla ludzi
I będę się uśmiechać
A Ty od czasu do czasu
Pomachasz do mnie z daleka.
do zobaczenia syny,
do zobaczenia kochany
Dziękuję Ci że jesteś
choć teraz nie widziany.