Krzysztof Pawlik

o. Eligiusz Dymowski

Tam gdzie cienie umierają powoli
kiedy drzewa tracą swe liście
lubię wracać samotnie - choć boli
widok smutny - to oczywiste.

I pochylam się nad nicią pająka
snując ją bezgrzesznie godzinami
kiedy prawda się w palcach zapląta
z cieniem odchodzę - powracam myślami.

I na liściu zostawiam trzy krople
łez - co same opuszczają gniazda
jakże ciężko i jakże okropnie
gdy nad głową wygasa gwiazda.

(*)(*)(*)(*)(*)

Krótko lśniła Twoja gwiazda
na naszym niebie,
lecz teraz jest ozdobą
Boskiego Sklepienia.
(*) Krzysiu.

***

ONI też kiedyś przychodzili
w zadumie ,ze wspomnieniami
słowem modlitwy na ustach
światełko pamieci niosąc
w blasku,którego oblicza
bliskich z zaświatów lśniły
uśmiechniętą fotografią
ostatnią z życia doczesnego

A teraz odeszli...
zawołani donośnie na czas
wiecznego odpoczynku
pod zimną płytą z kamienia
świstem wiatru wśród nagrobków
zwjastują SWOJĄ obecnosć...
Są teraz gdzieś ...i radośni
tam na nas czekają.....

[*] Światełko pamieci wraz z
cichym szeptem modlitwy zostawiam
w zadumie [*]

"Święto Zmarłych" - Bechler H.
Na cmentarzu płomyki złote
i groby w chryzantemach.
Ludzie przyszli tu z myślą o tych,
których już nie ma.

Wspominają drogie imiona,
zasłaniają lampki przed wiatrem,
dla tych bliskich wieńce zielone
i bukiety jesienne pełne kwiatów.

Nadszedł już listopad , a z nim Święto Zmarłych .
Zapłonęły cmentarze lampkami miłości .
Dla tych co odeszli w krainę wieczności .
Kiedyś oni też tu przychodzili ,
zapalali świeczki , pacierze mówili .
I często , łzę słoną z oczu uronili .
Dziś z nami ich nie ma ,
śpią sobie snem wiecznym .
Pod kamienną płytą , ziemią przywaleni .
Odpoczywają cichutko , po tułaczce ,
tu na naszej ziemi .
Czasem tylko wiatr smutno zagwiżdże ,
lub ptak smutno zaśpiewa .
A może , to prośba o modlitwę ,
naszą do nieba .
Wieczny odpoczynek racz dać Panie.....
Spoczywaj w pokoju Aniele

Dzień jesienny tak cicho
Jak liść zżółkły opada;
Złoto ma z października
Smutek ma z listopada.

I w ten smutek złotawy,
I w ten płomyk zamglony
Przybrały się Zaduszki
Jak w przejrzyste welony.

Płoną świeczek szeregi,
Płoną świeczek tysiące,
Powiewają płomyki
Zamyślone i drżące.

Więc płomykiem jak dłonią,
Dłonią ciepłą i jasną,
Pozdrawiamy tych wszystkich,
Których życie już zgasło.

Hanna Łochocka "Płoną świeczki"

Kamilek w swoim wierszu pt." Nie opuszczaj" napisał"... Złam czar pustki I tysiąc lat samotności Pobłogosław ścieżkę prawdy I podążaj drogą świętości..." niech to będzie światełko naszej pamięci dla Ciebie

Wszystkich Świętych i Zaduszki,
znicze na grobach zapalamy,
z wielką powagą i skupieniu
w dniu tym Swych zmarłych wspominamy.

Gdy mrok otula całą ziemię,
stłumionym światłem znicze świecą
i jasna łuna nad cmentarzem
i smugi dymu w górę lecą.

Na krzyżu Ty---Dobry Panie
ręce wyciągasz tak jak umiesz,
choć cierpisz tulisz ich do Siebie
i wiem,że bardzo chcesz powiedzieć;
nie martwcie się są ze Mną w Niebie.

Zmarłym jest dobrze,ja w to wierzę,
wszystkim uwierzyć w to potrzeba,
wiem,że codziennie spoglądają
na nas na ziemię z wyżyn Nieba.

Jaśniutkie światełko pamięci w ten smutny Dzień....