Klaudia Pałys (1987–2011) – Nekrolog | FUNER ®

Anonim

14 lat temu

Zgłoś nadużycie

Zgłoś nadużycie:

Anonim

14 lat temu

Zgłoś nadużycie

Zgłoś nadużycie:

Piastowskie

14 lat temu

Zgłoś nadużycie

Zgłoś nadużycie:

Kolezanka śp Mateusza Miś

14 lat temu

Spoczywaj w pokoju[*] Kiedyś wszyscy jeszcze się spotkamy w niebie[*]

Zgłoś nadużycie

Zgłoś nadużycie:

nieznajoma

14 lat temu

śmierć to nie koniec! to przejście w lepsze miejsce. szkoda tylko że w tak młodym wieku;-(((

Zgłoś nadużycie

Zgłoś nadużycie:

czechu

14 lat temu

Zgłoś nadużycie

Zgłoś nadużycie:

siostra śp.Stasia L.

14 lat temu

Utrata bliskiego...
Najpierw jest to straszne uczucie,
Które wgniotło mnie w ziemie.
Z niedowierzaniem myślałam
jak to możliwe?
Czułam jak oczy zachodzą
mi łzami,i z trudem
powstrzymuję się od płaczu.
Zamykam oczy i w ciągu kilku
sekund nachodzą mnie.
najpiękniejsze wspomnienia.
Boję się spojrzeć, wmawiam sobie,
że to tylko sen.
Kiedy podnosze powieki łza
wypływa z kącika mego oka.
Spływa po policzku zostawiając
mokry ślad,który w ciągu sekundy
wtapia się w moją skórę.
I trafia prosto w serce
zadajac okropny cios.
Po którym następuje
cierpienie i rozpacz,która
nigdy w całości nie minie...(*)