KAMIL ŻENDARSKI

Zatrzymać czas...

Siedze wpatrzona w okno...
Tyle chwil juz przemineło...
Tyle godzin za nami...
Chociasz pieknie by było wrócić do tamtych chwil...dzieciństwa...
Piaskownica, dni spędzone na zabawach z radościa w serce...
Bez żadnych trosk bez smutku na twarzy...
Każdy czasem marzy...
To jest moje marzenie...
Żeby to wszystko wróciło...
Żeby nie było tylko wpomnieniem

Ty jesteś w innyma może ,lepszym świecie pełnym radosci , my pozostaliśmy tutaj na ziemi
Kiedy dopełnimy kresu swojej ziemskiej misji dołączymy do Ciebie...
A do tego czasu wstawiaj się za nami u pana Boga...do zobaczenia czekaj tam na nas

Nie rozumiem dlaczego nie ma tu Ciebie
Dlaczego zamiast na ziemi jestes w niebie?
Dlaczego nie żyjesz nadal swym stylem?
Nie jesteś wolny, nie jesteś motylem?
Dlaczego nie przemierzaz każdego dnia z trzeżwym myśleniem?
Już nie trudzisz się z czyimś istnieniem?
Dlaczego właśnie Ty? Dlaczego własnie ja?
Dlaczego moja dusza za Twoja wciąz gna?
Dla mnie nadal żyjesz i codziennie Cie widze
Gdy przechodzisz obok mnie Twojego wzroku się wstydze.
Lecz budzę się i nie mam już siły
Chcę by nasze serca tu nadal biły.
By Twoje serce biło do pużnej starosci
Byś nigdy nie zaznał żadnej przykrości.
Wródz tu na ziemie, nie musisz kochac mnie
Dopóki Ciebie nie ma będe w bardzo głębokim śnie....
Bo nie chce myśleć co byś teraz robił gdybyś żył tu razem z nami
A w śnie przynajmniej nie musze zmierzac się ze łzami.

Nadzieja że kiedys sie spotkamy wszyscy razem Czekaj tam na nas

I zapalę dla Ciebie świecę
By rozproszyć ciemności i uczcić nasz przeszły wspólny czas
Jak latarnia na morzu
Jasny świecy płomień
Będzie nas wiódł tą naszą drogą...
Och, zapalę dziś świece dla Ciebie...
Mijają pory roku, czas płynie i czas trwa.
A ja, znużona ogromnie, idę przed siebie w dal -
Ty wiesz, że to już nie to...
A gdy tak idę samotnie, czy słyszysz, gdy wzywam Cię? Daj znak

Może widzisz nasze świece
Płonące nocą?
Światła miłości, wysyłane Tobie
Promieniujące jasnym blaskiem Kochamy Cię synku i bracie

Dni jak ziarenka piasku w klepsydrze życia uciekają
Coraz mniej chwil
Coraz mniej uśmiechów
Coraz mniej nas
Z góry obserwuje nas Reżyser
A my jak aktorzy – amatorzy gramy swoje role
Nie zawsze piękne i wzniosłe
Ale zawsze NASZE
Nagroda za grę czeka na górze
Szkoda że nie od nas zależy, kiedy ją odbierzemy...

Nigdy nie zapomnę jak bardzo szczęśliwa przy Tobie byłam... jak zmieniło się moje życie gdy się zjawiłeś i gdy odszedłeś... razem z Tobą umarła cząstka mnie...

Wiem, że jesteś blisko, widzę Twój uśmiech...
Opiekuj się nami i czekaj bo z każdym dniem jesteśmy bliżej Ciebie!

17.04.2006 - ‘Była to jedna z tych nocy, w których nie ma nadziei na świt.’
Antonie De Saint-Exupery

Bez Ciebie już nigdy nie będę sobą
Nigdy nie będę tym kim byłam...
Zamknięta na klucz który wyrzuciłam
Gdzieś na dnie serca wspomnienia są
Które na zawsze tam pozostaną...