Kamil Przemysławski

............................................................................
GDY PRZEKROCZYLEM NIEBIOS BRAMY
POCZULEM SIE TAK JAK W DOMU.
BOG SPOJRZAL NA MNIE USMIECHNIETY
RZEKL TE SLOWA ZE SWEGO ZLOTEGO TRONU
"OTO JEST WIECZNOSC CALA,KTORA CI OBIECALEM"
DZISIAJ ZYCIE NA ZIEMI TO PRZESZLOSC
ALE ZACZELO SIE NOWE I TRWAC BEDZIE ZAWSZE
OD DZISIAJ KAZDY DZIEN TAKIM SAMYM SIE JAWI
JAKZE INNY OD MINIONYCH.

WIEC GDY NASTANIE JUTRO BEZE MNIE
NIE ROZPACZAJ,ZE JESTEM TAK DALEKO OD CIEBIE
BO ZAWSZE KIEDY O MNIE POMYSLISZ BEDE TUZ,TUZ
W SERCU TWOIM WIELKIM,KOCHAJACYM.
..........................................................................


Serce zasnęło.
Już się nie obudzi.
Dusza opuściła ludzi.
Wzleciał do góry,
wysoko ponad chmury.
Ujrza złotą bramę
i młodego,jasno skrzydlatego chlopca.
Przekroczył próg.
Nowe życie rozpoczęł,
A brama za nim się zamknęła.
Już nigdy w przeszłość nie powróci,
bo pierwszego życia nikt jemu nie przywróci!

.........................................................................

Najsmutniejsze są łzy,
wypłakane z tęsknoty,
i zakochane marzenia pośród bezgwiezdnej nocy ...

Najsmutniejsze są wspomnienia,
które zadają okropny ból,
Najsmutniejsze jest własne serce
gdy cichutko woła ...
"wróć" .

Smutne są słowa, gdy giną bez
końca. Smutna jest miłość,
gdy ból się uśmiecha. Smutne
są oczy, gdy nienawidzą słońca.
Smutne jest serce, gdy tęskni
do Ciebie bez końca.
..................................................................
Piękni i dobrzy ludzie odchodzą młodo, bo nie muszą Bogu udowadniać, że zasługują na niebo, zostawiają czas tym którzy muszą jeszcze nad swoimi schodami do Nieba popracować... może coś w tym jest... Śpij w spokoju... [*]