KACPEREK NOWAKOWSKI

_@@__@@
@___@___@
_@______@
__@___@
____@

Pamiętasz gdy byłeś mały pytałam "kim jesteś, mój" wtedy zawsze odpowiadałeś " kab".
To prawda jesteś mój Skarb.
Kocham Cię

(*)

Opowiem Ci bajkę o smutnym kamieniu co leżał samotny
przy drodze gdzieś w cieniu
i o tym jak marzył
by ktoś go przytulił
lecz nikt go nie widział
był szary i bury
czasami ktoś przysiadł
odchodził nie wracał
a kamień wciąż czekał
i tęsknił
i płakał...
był taki samotny
i pragnął bez przerwy
należeć do kogoś
kto dobry i wierny
czas mijał ulotny
zmieniała się ziemia
niestety nikt nie chciał
szarego kamienia
aż kiedyś porankiem
gdy rosa błyszczała
tęcza usiadła
odpocząć gdzieś chciała
i gdy poczuła
moc uczuć kamienia
po kropli kolorów
na niego kapnęła
łąkami polami
szedł sobie chłopiec
zwyczajny przeciętny
samotny niczyj
gdy kamień ujrzał
zmieniony przez tęczę
wiedział, poczuł
i wzięł go w ręce
wzruszony szepnęł:
iść dalej nie muszę
bo kamień znalazłam
i piękną w nim duszę.

Dla Ciebie mój Przyjacielu.

Dobranoc Kacperku

Światełko Pamięci dla Ciebie Aniołku(*)

(*)

Cześć Kacperku, miłego anielskiego dni Ci życzę.

Miliony światełek do samego nieba.

Buziole