Niedzielne światełko pamięci

Na ławeczce przysiadasz przy bliskich mogile,
Powracają we wspomnieniach do Ciebie na chwilę,
Znów Cię uśmiechem ciepłym witają,
A może karcą i dobre rady dają???
Patrzysz na znicz, który cicho płonie,
Wspominasz ich oczy, włosy i dłonie,
Ich głos powraca do serca Twego,
Oni potrzebują żeby o nich pamiętano,
I miłość do nich w sercu zawsze skrywano.??? Zawsze Pozostaniesz w Naszej Pamięci...

córka śp. Leokadii Czerskiej
i siostra śp. Bogusia Czerskiego


(((*))) (((*))) (((*))) (((*))) (((*)))

(*) JESTEŚ perełką w Bożej muszelce w oceanie nieba .....
(*) JESTEŚ ziarenkiem miłości rosy w kropelce na listku drzewa .....
(*) JESTEŚ nutką w skowronka piosence .....
(*) JESTEŚ ................

.............))
............((
..........(( , ))
.....((=====))
.....((=====))
.....((=====))
.....((=====))
.....((=====))
.....((=====))
******************
(*) Odpoczywaj w spokoju (*)
(*)(*) POKÓJ TWEJ DUSZY (*)(*)

(((*))) (((*))) (((*))) (((*))) (((*)))

Serdecznie dziękuję za pamięć i pozdrawiam cieplutko . Basia.

Tak trudno to wytłumaczyć,
że się Kogoś nie zobaczy,
że już koniec,że nie wróci.
Pozostaną wspomnienia,
smutek w sercu,łza na twarzy,
modlitwa co wciąż łączy,
miłość,która się nie kończy....

Światełko wiecznej pamięci
w ten niedzielny
wieczór Jareczku.

()
[]

Jesteś zaledwie po przeciwnej stronie tęczy....[']

Dziekuje Ci SYNKU za kazda chwile spedzona z Toba(*)(*)(*)(*)

Dla Ciebie SYNKU(*)(*)(*)(*)(*)

Ty, Panie tyle czasu masz,
Mieszkanie w chmurach i błękicie,
A ja na głowie mnóstwo spraw
I na to wszystko jedno życie
A skoro wszystko lepiej wiesz,
Bo patrzysz na nas z lotu ptaka,
To powiedz czemu tak mi jest,
Że czasem tylko siąść i płakać?
Ja się nie skarżę na swój los,
Potulna jestem jak baranek
I tylko mam nadzieję, że...
Że chyba wiesz co robisz Panie

Ile mam grzechów, któż to wie?
A do liczenia nie mam głowy,
Wszystkie darujesz mi i tak,
Nie jesteś przecież drobiazgowy
Lecz czemu mnie do raju bram,
Prowadzisz drogą taką krętą?
I czemu wciąż doświadczasz tak,
Jak gdybyś chciał uczynić świętą?
Nie chcę się skarżyć na swój los,
Nie proszę więcej niż dać możesz
I ciągle mam nadzieję, że...
Że chyba wiesz co robisz Boże

To życie minie jak zły sen,
Jak tragifarsa, komediodramat,
A gdy się zbudzę westchnę, cóż
To wszystko było chyba zamiast
Lecz póki co w zamęcie trwam,
Liczę na palcach lata szare
I tylko czasem przemknie myśl,
Przecież nie jestem tu za karę
Dziś czuję się jak mrówka,
Gdy czyjś but tratuje jej mrowisko
Czemu mi dałeś wiarę w cud,
A potem odebrałeś wszystko?
Nie chcę się skarżyć na swój los,
Choć wiem jak będzie jutro rano
Tyle powiedzieć chciałam Ci
Zamiast pacierza na dobranoc