Janusz Nawrot

"Śmierć nie jest końcem wszystkiego

Jestem tylko w sąsiednim pokoju

Nadal jestem sobą

I dla siebie jesteśmy tym samym czym byliśmy przedtem

Zatem nazywaj mnie jak zawsze

Nie zmieniaj tonu głosu, nie rób poważnej i smutnej miny

Śmiej się tak jak dawniej robiliśmy to razem

Uśmiechaj się, myśl o mnie

Niech moje imię będzie wciąż wymawiane

Ale tak jak było zawsze, zwyczajnie i bez oznak zmieszania

Życie przecież oznacza to samo co przedtem

Jest tym samym czym zawsze było

Żadna nić nie została przerwana

Dlaczego więc miałbym być nieobecny w twoich myślach

Tylko dlatego że nie możesz mnie zobaczyć?

Wszystko jest w porządku

Czekam na Ciebie bardzo blisko

Tuż tuż

Po drugiej stronie drogi

Dzieli nas tylko czas

Bo ja już doszedłem, a ty wciąż jeszcze idziesz"

Byłeś nie tylko moim Tatą, ale także przyjacielem, nauczycielem życia, doradcą, powiernikiem i partnerem w dyskusjach. Dałeś mi miłość płynącą prosto z serca, ciepło, życzliwość, mądrość. Nauczyłeś mnie, żeby nigdy się nie poddawać, że zawsze jest jakieś wyjście. Motywowałeś, dopingowałeś. Obiecuję żyć tak, jak mi to pokazałeś.

Nikt nie zabierze mi wspomnień, tych wesołych, pięknych dni, które razem przeżyliśmy. Serce boli, że jedna chwila nam to odebrała. Jedyne w co wierzę to to, że gdziekolwiek teraz jesteś, nadal mnie kochasz. Ty zawsze byłeś, jesteś i będziesz najważniejszym mężczyzną w moim sercu. Mam nadzieję, że to nie koniec, że jeszcze się spotkamy i przytulisz mnie jak dawniej.

Kocham Cię i dziękuję Ci za wszystko.

W darze pamięci dla ukochanego Taty - córka Małgorzata

Tata nie umarł z powodu starości czy choroby. Cieszył się dobrym zdrowiem, był człowiekiem pełnym życia. Zginął w wypadku. Jechał prawidłowo. Zabiła go ludzka nieodpowiedzialność.