Janina SIEDLARZ

"Podniosła powieki zmęczone życiem, 

Pokazując piękne oczy, w których błyszczał promyk młodości. 

Tylko ciało było już nie to samo. Na twarzy rysowały się zmarszczki. 

Patrzyła w dal uśmiechając się nieśmiało. 

O czym myślała i dlaczego po policzku jej łza spływała? 

Tego dnia nic nie mówiła. 

Patrzyła ciągle w dal przeczesując od czasu do czasu swoje białe włosy.

Dziś wiem, że żegnała się ze światem. 

W południe jej oczy zgasły, serce bić przestało. 

Tęsknię za nią... 

Dobrze, że wiecznie żyć nie muszę..." 

/Źródło: internet, autor nieznany/ 

"Odeszłaś cicho, bez słów pożegnania. 

Tak, jakbyś nie chciała swym odejściem smucić... 

Tak jakbyś wierzyła w godzinie rozstania, że masz niebawem z dobrą wieścią wrócić" 

 /J.Twardowski/

„Zaprowadź mnie tam, skąd powrotu nie ma.
Gdzie ustaje wiara, spełnia się nadzieja.
Gdzie światłością pachnie każdy skrawek nieba.
Bo ją na swój obraz Miłość wylewa”

Nasza Babciu Janciu...

Mam Cię ciągle przed oczyma, taką uśmiechniętą i wesołą jak zawsze.

Z Twoich oczu zawsze biła dobroć, której pod dostatkiem miałaś zawsze dla każdego.

Dziękuję za wszystko, czym obdarowywałaś nas przez całe życie. Za Twoją cierpliwość, nasze rozmowy, pierogi z kapustą, których nikt nie umie zrobić tak jak Ty. Za to, że zawsze wyjeżdżałam od Ciebie z sokami z malin i innymi smakołykami. Za "faszerowanie" słodkościami i długie godziny spędzane na grze w remika :)

A przede wszystkim za to, że pokazałaś mi, jak być blisko Boga...

Kocham Cię na zawsze♥️
Opiekuj się nami z Nieba♥️