Jadwiga Szenda

Przeszłość dokonana,
przyszłość nieznana,
pamiątki pozostają po kimś,
kto był, a już nie wróci.
Ostatnie pożegnania,
przepełnione smutkiem,
kiedy już się kogoś nie zobaczy,
na zawsze iskierkę radości się straci.
Budząc się
pewnego letniego
poranka,
chce się chwycić za telefon,
ale nie ma takiego numeru,
żeby przeszłość odwrócić.
Wspomnienia - to ostatnie co pozostanie,
kiedy kogoś zabraknie.
Ciebie Kochana Mamo

Są takie chwile urocze i cudne,
a każda z chwil zbyt krotko trwa.
Przemija jak echa złudne,
a w sercu smutek a w sercu żal.

Światełek tu wiele...to pamiętająca rodzina i przyjaciele.
Więc i ja zapalę jedną od siebie...aby oświetlała ci drogę w niebie!

Wszystko przemija z czasem,
kiedyś było wiele radości,
teraz tylko zapytanie,
gdzie podziały się tamte chwile...
Lecz słońce dwa razy nie wstanie,
nie ma wciąż nowych szans,
nikomu nie daje się ich
nieskończenie wiele,
pewnego dnia po prostu pozostaje
wycofanie,
i smutne lecz prawdziwe -
ostatnie pożegnanie...

Odszedłeś tak cicho,że nie słyszał nikt
Zgasłeś za szybko,by oswoić nas z tym
Miłośc nam Ciebie zabrała,lecz żalu zabrać nie chciała ,
Odszedłeś od nas niespodziewanie , nie było czasu na pożegnanie...

Ty przecież gdzieś być musisz
Musisz gdzieś być
Gdzieś daleko się teraz uśmiechasz
A może tu - blisko
Ty przecież gdzieś być musisz
Musisz gdzieś być
Istniejesz na pewno
Choć może za górą niejedną
I za niejedną rzeką
Ale istniejesz, na pewno

Ty wiesz Panie co potrafi los
gdy chce zrobić nam na złość
jak może zaskoczyć ból
gdy bliski ktoś odchodzi
lecz to,
co uderza w nas
ma też swoją drugą twarz
jak noc,
która po to jest
by słońce mogło wschodzić

Spoczywaj z Bogiem...

Pamiętam, myślę i modlę się codziennie...