Irena Borek Glab

„Kiedy odchodzi przyjaciel, coś we mnie umiera.”
Gore Vidal (Edgar Box)

A Ircia 1 nadal będzie z nami, tu na czacie. I będzie taka jak dawniej.
Nic, a nic się nie zmieni.
Bo z Irenką to było tak: gadasz przy niej o czymś (czy to ważna rozmowa,
czy takie sobie gadusianie, to wcale nie jest istotne), a potem pytasz no
pamietasz Irenko, przeciez o tym mówiliśmy...a ona na to" nic nie wiem, nie
słyszałam i nie widziałam" Taka była! I dlatego mówiliśmy na nią
Ircia-Dyplomatka. Ircia interesowała się medycyną niekonwencjonalną,a ściślej
ziołolecznictwem i propagowała żywność ekologiczną , ale po cichu jadła
pasztety pieczone przez Atojkę. I chyba nie tylko pasztety!
A poza tym Ircia mieszkała w kozim grodzie, miała do dyspozycji minibusy,
uwielbiała kupować wciąż nowe bluzeczki, nadzorować remonty własnej
łazienki,zbierać na mebelki do pustego pokoju. I znała prawie wszystkich
ludzi z rozrywkowego biznesu. Osobiście !!!! Aha i kazała się
nazywać...DAMĄ.


Jesteśmy Irciu, pamiętamy -

przyjaciele z +- 50.