PAMIĘCI TYM KTÓRZY ODESZLI,
ALE NA ZAWSZE POZOSTANÄ W NASZEJ PAMIECI

................................-:¦:-
..........................-:¦:-
......................-:¦:-
.................-:¦:-
.................((
..................))
___..........((.,.))
____......__ ‘|’__
______( “”””.._ )
______)./.(./.(.. |
______()......)()||
______|.......()..||
______|............||
______|............()_____.$$$$$$$
______|............|_____$$_____$$
______|............|___$$_______$$
______|______|___$$______$$
$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
___$$$$$$$$$$$$$$$$
____$$$$$$$$$$$$$$
_________$இ$
_________$இ$
_________$இ$
_________$இ$
_________$இ$
__$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$

spoczywaj w pokoju.
(*)

(...) nikt nie umiera.
Wieczność otwiera swe ramiona
dla wszystkich dusz, z których
każda miała swe zadanie
do spełnienia. Bowiem wszystko,
co istnieje pod słońcem, ma jakiś cel.

Paulo Coelho „Piąta Góra”

Kocham Cię Tatusiu, nie gniewaj się na mnie

Ile razem dróg przebytych
ile ścieżek przedeptanych
ile deszczów , ile śniegów
wiszących nad latarniami

ile listków , ile rozstań
ciężkich godzin w miastach wielu
i znów upór , żeby powstać
i znów iść i dojść do celu

ile w trudzie nieustannym
wspólnych zmartwień , wspólnych dążeń
ile chlebów rozkrajanych
pocałunków ? schodków? książek?
oczy twe jak piękne świece
a w sercu żródło promienia
więc ja chciałbym twoje serce
ocalić od zapomnienia

u twych ramion płaszcz powisa
krzykliwy , z lesnego ptactwa
długi przez cały korytarz
przez podwórze , aż gdzie gwiazda Wenus
a tyś lot i górność chmur
blask wody i kamienia
chciałbym oczu twoich chmurność
ocalić od zapomnienia.