Helena Czech

I cisza,
I pustka
I brak kogoś
Kto szedł wspólnym życiem
Wspólną drogą
Płomień świecy
I wspomnienie
I nadzieja, że kiedyś się spotkamy na jednej z nieba dróg.
Módlmy się
Tak chciał Bóg.

CZAS NIE GOI RAN,
PRZYZWYCZAJA NAS TYLKO DO ŻYCIA
Z BÓLEM.......
A WIOSNA ?
BOLI JESZCZE BARDZIEJ,
BO NIE CIESZY JUŻ TAK JAK KIEDYŚ,
BO W ŻYCIU JEST PUSTE MIEJSCE,
KTÓREGO JUŻ NIGDY NIKT NIE ZAPEŁNI
I TRZEBA MIEĆ NADZIEJĘ,
ŻE KIEDYŚ I WSPOMNIENIA NIE BĘDĄ
BOLAŁY,
ALE SPRAWIAŁY RADOŚĆ....
KIEDY SIĘ WSZYSCY SPOTKAMY !!!

Patrzę na płomień tlący się w zniczu.
Smutek i żal się we mnie budzi.
Spoglądam w niebo i zadaję pytanie:
„Dlaczego Boże, zabierasz dobrych ludzi?”

(:......(,)
((:.....[__]
((:.....[__]
((:.....[__]
((:....(____)
((_,>>*-*<< >>*-*<<,_))
*ŚWIATEŁKO*PAMIĘCI

...................)
.................((
..................))
___..........((.,.))
____......__ ‘|’__
______( “”””.._ )
______)./.(./.(. |
______()......)()||
______|.......()..||
______|............||
______|............()_____.$$$$$$$
______|............|_____$$_____$$
______|............|___$$_______$$
______|_____|___$$_______$$
$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
___$$$$$$$$$$$$$$$$
____$$$$$$$$$$$$$$

NIECH BLASK TEJ ŚWIECY ROZŚWIETLA
CI DROGĘ A JEJ CIEPŁO OGRZEWA TWE SERCE...
.........................(
((:.....................)
((:....................(,)
((:...................[__]
((:...................[__]
((:...................[__]
((:.................(____)
_,»*—**—*«,_)) ((_,»*—**—*«,_))
.........((_,»*—*« »*—*«,_))
*ŚWIATEŁKO*PAMIĘCI*+

To co dał nam świat niespodzianie zabrał los
dobre chwile skradł niosąc w zamian bagaż
zwykłych trosk
To co dał nam świat to odeszło z biegiem lat
cóż wart jest dziś niewczesny żal
że los wziął to co dał.

---------------HHH
---------------HHH
---------------HHH
---------HHHHHHHHHHH
---------HHHHHHHHHHH
---------------HHH
---------------HHH
---------------HHH PANIE
---------------HHH BOŻE!!!
---------------HHH
---------------HHH
---------------HHH
---------------HHH.
Daj nam wiarę, że to ma sens,
że nie trzeba żałować przyjaciół,
że gdziekolwiek są, dobrze im jest,
bo są z nami, choć w innej postaci.
I przekonaj, że tak ma być,
że po głosach ich wciąż drży powietrze,
że odeszli po to, by żyć
i tym razem będą żyć wiecznie..