Ewelina Smoluch

Jest na świecie taki rodzaj smutku, którego nie można wyrazić łzami. Nie można go nikomu wytłumaczyć. Nie mogąc przybrać żadnego kształtu, osiada ciasno na dnie serca jak śnieg podczas bezwietrznej nocy.

Nie żyje się, nie kocha się, nie umiera się - na próbę...WIECZNY ODPOCZYNEK... SPOCZYWAJ W SPOKOJU...

Tyle lat, tyle miesięcy, tyle dni, tyle godzin, minut, sekund przeżytych razem.
Każda chwila zapisana w mej pamięci świetlistym obrazem.
A teraz co? Nic już nie ma.
Każda ta chwila w szary pył się zmieniła.
Ta tęsknota za każdym promieniem, uśmiechem,
za Twego głosu słodkim echem.

Choć szumi mi wiatr,
choć śpiewa mi ptak,
to jest mi smutno
bo Ciebie mi brak.
Kiedy Cię tu nie ma
cały świat się zmienia
żal i smutek dręczy mnie,
bo nie ma już Cię.

Pożegnałaś świat ten nazbyt wcześnie,
ale przez tragiczne swe odejście
wydorośleć mi kazałaś i potężnieć,
bym i w bólu dostrzegał szczęście.

Otwieram oczy, rozglądam się, nie ma Cię i nagle to ukłucie serca.
Chodzę ulicami, szukam Cię wciąż Cię nie ma.
Kładę się i dla pewności patrzę może gdzieś jesteś, ale nie ma Cię.
Kolejny dzień zakończył się tym samym samotnością i tęsknotą.
To nic może jutro będziesz... o jesteś!
Nie to tylko Twój obraz wyryty w moim sercu.

Tęsknie za Tobą całymi dniami,
jednak nocami,
choć tylko czasami przychodzisz do mnie we śnie...
Widzę wyraźnie,
dotknąć Cię mogę
i zbudzić nie chce się!
Tęsknię ogromnie i bardzo siostrzyczko kocham Cię!

kiedy nie ma Ciebie smutno płynie czas,nie ma gwiazd na niebie ,nawet księżyc zgasł.....pozostała pustka. Są tylko wspomnienia!