Ewelina Idec

Światełko mojej pamięci do samego Nieba dla Ciebie Aniołku.:((*)

EWELINKO
[ღ]```````))
[ღ]``````(+)
[ღ]`````(((+))
[ღ]````( ((+))))
[ღ]````[_____]
[ღ]````[_____]
[ღ]````[_____]
[ღ]````[_____]
~~~~~~~~~~~~~
*.....PAMIĘTAM....*
*.....ŚWIATEŁKO..*
*....Z MODLITWĄ..*
~~~~~~~~~~~~~

Chwile życia
jak przez sito życia
sączą się puste dni,
zastygają w bezruchu
krople tamtych chwil...
co jak bańka mydlana,
pryska co dnia,
staram się chwytać je w dłonie
lecz ucieka jak mgła..
zawieszona JAK JA
między ziemią a niebem.

NAJJASNIEJSZE ŚWIATEŁKA DO NIEBA

POZDRAWIAM TWOICH NAJBLIŻSZYCH IRENA

(*)
[_]
ojciec śp Krzysztofa Jarczyk

Boże, Miłosierny Panie,
daj duszom miejsce w niebie,
błogosławiony pokój
i jasność Twojego światła.

Ewelinko..<<<{*}>>>

Ewelinko bądz szczęśliwa w Niebie u boku Pana Boga<*>*<*>

GDZIES TAM MOJE DZIECKO JEST
WYSOKO W NIEBIE
CZEKA Z NIECIERPLIWOSCIA NA MNIE I NA CIEBIE
NA BŁOGOSŁAWIENIE GO MIŁOŚCIĄ NASZĄ
CZĄSTKA MNIE CZĄSTKA CIEBIE
II CZĄSTKA NASZEJ MIŁOŚCI
BĘDZIE CHRONIĆ MOJE DZIECKO
KTÓRE GDZIES SPOKOJNIE GOŚCI
CZASAMI W MARZENIACH
MYSLĘ JAKIE BY TERAZ BYŁO
JAKIM PRZEWODNIKIEM BYM MU BYŁA
KIEDY SAMA DROGI NIE ZNAM
CZY W BOGACTWIE CZY UBOSTWIE URODZONE
MIŁOŚCI NIE BEDZIE POZBAWIONE
PRZYJMUJE TEN DAR ŻYCIA
DANY OD BOGA NA NIEBOSKLONIE.***********************************************
EWELINKO ANIOLKU PODAJE CI STOKROTKE DO NIEBA,NIECH ROZNOSI SIE ZAPCH PO OBLOKACH NASZEGO ZIEMSKIEGO ISTNIENIA.
<***><***><***><***><***>
******************************
PRZEBYWAM W OTCHŁANI SAMOTNOŚCI
MYSLĘ O SWYCH PRAWDZIWYCH PRAGNIENIACH
SZUKAM SPOKOJU
NIE CHCAC STRACIC DUSZY
WCIAZ TESKNIE ZA ZROZUMIENIEM
I OD WSZYSTKICH OCZKUJE SZACUNKU
WCZESNIEJ NIE WYMAGANEGO,CZASAMI NIEBEZPIECZNEGO
I TEGO JEDYNIE ZALUJE
MLODE SERCE ZE STARA DUSZĄ
JAK SPOKÓJ TU ODNALEŻĆ
JAK PRZEBYWAC W OTCHŁANI SAMOTNOŚCI?
*****************************
POZDRAWIAM BARDZO CIEPLUTKO
RENIULEK

„ Wiem, że nie przyjdziesz, w głuchą wsiąkam ciszę,
którą naokół otoczona jestem,
i czekam, każdym łudząc się szelestem,
że może Twoich kroków szmer usłyszę...

Cicho, nie słychać żadnych ludzkich kroków,
Wiem, że nie przyjdziesz...
W głuchą wsiąkam ciszę...”


I tylko cisza...i pustka...i żal niezmierzony...

EWELINO

Serce
Czuję w dłoni szorstką powierzchnię znajomego przedmiotu. Moje palce wodzą po ostrej krawędzi niezdarnie posklejanego serca. Czuję miejsca w których naniosłam zbyt wiele kleju. Otwieram małą gablotkę, szklane więzienie moich uczuć. Uśmiecham się lekko, i umieszczam w nim serce, patrząc nań troskliwie. Zapewniam je gorąco: „Tutaj nikt cię już nie zrani.”