Emilka Przygodzka

Moje Słoneczko...tak bardzo mi Ciebie brakuje

Pamiętam Skarbie....

Twego powrotu czekam na próżno.
Twe serce zimne, nie bije wcale,
ile bym dała by biło dalej.
Kolory świata przechodzą w jesień,
a ja samotna chodzę po lesie.
Lecz las to ludzi obcych, dalekich,
co patrzą na nas słabych, kalekich.
Kalectwem moim na całe życie,
będzie żałoba po małym bycie.
Które zjawiło się niespodzianie
i nastawiona na jego trwanie
nie będę nigdy z tym pogodzona
że go tu nie ma w moich ramionach
Po mej Iskierce pustka została
Gdzie teraz jesteś Iskierko mała

\'Na progu zycia los nieublagany
zabrał nam Ciebie Aniołku kochany
a nasze serca co dla Ciebie biły
na zawsze beda za Toba tęskniły..

Córeczko...

W pamiętaniu, we wspomnieniu,
w rozmyślaniu, w rozmodleniu
W każdej chwili i w oddechu,
W tańcu, w biegu i w uśmiechu
We łzach wszystkich, w kwiatach,
w tęczy i w tęsknocie, która męczy
wszędzie jesteś, w każdym drgnieniu
We mnie całej, w moim śnieniu
Jesteś zawsze, zawsze będziesz
moja miłość z Tobą wszędzie...

Słodkich snów Emilko...

Kocham Cię Córeczko....

(*) ROCZNICOWE, WIECZNE ŚWIATEŁKA PAMIĘCI (*)