Emilek Augustynowicz, żył 19
godzin

__$$$$$$$$______$$$$$$$$$
_$$$$$$$$$$$$__$$$$$$$$$$$$$
$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
_$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
___$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$$
______$$$$$$$$$$$$$$$$$
________$$$$$$$$$$$$$
___________$$$$$$$
_____________$$$
______________$
Dla Ciebie Aniołku(*)(*)(*)

Tylko miłość potrafi zatrzymać czas ...
(J.J.Rousseau)

Światełko jaśniutkie mej pamięci posyłam Ci Aniołku do samiutkiego nieba ((***)).

Wysłał Pan Bóg raz człowieka
Ma­lut­kiego wprost na ziemię
Aby przeżył tam swe życie
Z chmur po­kazał ludzi plemię

Od­pro­wadził go do bramy
I tak rzekł na pożegnanie
Wra­caj do mnie kiedy umrzesz
Przy­gotuję ci mieszkanie

*****

W głęboki spokój, niebiańską ciszę
Dusza się Twoja zatapia powoli
Tam,
gdzie już ludzkich głosów nie usłyszysz
Gdzie nic nie dręczy i nic nie boli.

*****

Wiem , że to, że wierzę w Boga jestem w stanie żyć dalej. To właśnie wiara daje mi siłę. Lubię patrzeć w niebo… Wyobrażam sobie wtedy, że moje dziecko jest gdzieś blisko. Wierzę też w to, że kiedyś spotkam moje dziecko w niebie. Ból i żal nigdy nie minie… Bóg miał dla Nas taki, a nie inny plan. Musimy się z tym pogodzić, odnaleźć w tym jakikolwiek sens. Jakkolwiek by to brzmiało musimy postarać się to zrozumieć. W dniu dzisiejszym nie odnajduję w tym sensu, nie rozumiem jaki Bóg miał w tym cel… Jestem natomiast pewna, że przyszłość i czas pozwolą mi to zrozumieć. W każdym bądź razie śmierć mojego dziecka uświadomiła mi na tym etapie kilka ważnych spraw.Mam nadzieję,że Wam też.

-:¦:-_____(
-:¦:-_____((
-:¦:-_____) \\
-:¦:-____( , ))
-:¦:-___((( , ))
-:¦:-____ `|\'__.
-:¦:-___( \"\"\"\"_ )
-:¦:-__*~*~*~*
\"NIECH TWOJEGO SPOKOJU...ANIOŁOWIE STRZEGĄ...
__________EMILKU________________

Kiedyś wzejdzie dla mnie słońce i stanie się cud .Ból serca zniknie i uśmiech zawita znów ,wtedy znowu razem będziemy ANIOŁKU kochany.

★★..★★..★★..★★..★★..★★.. ★★..★★..★★..★★..★★..★★..
POZDRAWIAM SERDECZNIE I CIEPLUTKO
RENIA M.JARECZKA PYRSAKA

Ogarnia i już nie opuszcza.
Więzi w swej pięści oddech spokojny.
Przytłacza niczym góra w nieboskłon wbita szczytem.
Wszystko nie ważnym czyni.
Tak..to ona.
Moja wierna.
Towarzyszka...PUSTKA....
¯¯¯¯¯¯◕°❤¯
Promyczek do nieba dla Ciebie Kruszynko.

Emciu {***}

– Czy wierzysz w przeznaczenie?
– Nie wiem, o co pytasz.
– O to, czy los pisany jest człowiekowi z góry.
– Czyli o to, czy ktoś z góry o wszystkim zadecydował i na nic nie mamy wpływu?
– No tak.
– Czy możesz wpłynąć na to, żeby np. to okno zostało otworzone?
– Tak, mogę je otworzyć.
– Więc?
– Chodzi mi jednak o losy człowieka.
– Czy możesz zadecydować o tym, czy się ożenisz czy nie?
– Mogę.
– Więc?
– Ale właściwie to chodzi mi o kwestie życia i śmierci!
– Czy możesz zabić?
– Móc mogę…
– Więc?
– Czyli to my decydujemy o swoim losie?
– Mamy na niego wpływ.
– Ale w pewnych ramach! Nie mogę przecież zadecydować o tym, że będę królem.
– Mógłbyś, gdybyś stał przed wyborem: być czy nie być królem.
– Ale nie stoję przed takim wyborem.
– Przed wielu innymi też nie (np. czy żyć w tej epoce czy tysiąc lat wcześniej lub później). Każdy może wybierać z tego, z czego może wybierać.
– Więc są ramy.
– Jest to, co jest. I to jest zdecydowane przez Stwórcę (np. to, że jesteś człowiekiem urodzonym w tej epoce) i przez nas (np. to, że rozmawiamy ze sobą).

– A jak wytłumaczyć — inaczej niż działaniem ślepego losu — przypadki dziwnego uniknięcia lub nieuniknięcia śmierci?
– To są właśnie przypadki. Takie a nie inne. Dlaczego właśnie one miałyby świadczyć o działaniu ślepego losu, a zwykła śmierć starca nie? I jemu ślepy los mógłby kazać długo żyć i normalnie umrzeć…
– Ale na przykład: Ktoś został postrzelony i przeżył — czy nie dlatego, że »miał żyć«? Inny upadł tylko i umarł — czy nie dlatego, że »nie miał żyć«?
– A jeszcze inny umarł na łożu śmierci — czy nie dlatego, ze miał umrzeć na łożu śmierci?
– To jest argument dla mnie.
– I dla mnie. Ty twierdzisz, że coś się dzieje tak właśnie, bo tak a nie inaczej dziać się musi. Ja twierdzę, że coś się dzieje tak a nie inaczej, bo jakoś dziać się musi. Przecież gdyby ów postrzelony, który przeżył, został znów postrzelony i by zmarł, zwolennicy »wiary w przeznaczenie« powiedzieliby, że jednak nie miał żyć; a gdyby znowu przeżył, tym bardziej byliby pewni, że miał żyć…

– A czy nie jest tak, że mam do wypicia np. sto litrów wina i umrę, kiedy to wypiję?
– Możliwe, że umrzesz akurat po wypiciu setnego litra wina, ale gdzie tu działanie ślepego losu?
– Można by nie wypić tego ostatniego litra i…
– Gdyby istniał ślepy los, determinowałby i to, w jakim czasie wypijesz te sto litrów. Poza tym, chcąc na niego tak wpływać, musiałbyś go znać.

– Ale Bóg zna przyszłość. I wie, co zdecyduję.
– Wie. Ale to, że wie, co zdecydujesz, nie znaczy, że decyduje za ciebie.

– Czyli pytanie o wiarę w przeznaczenie nie ma sensu?
– Zostawmy wiarę. Zastanawianie się nad przeznaczeniem jako ślepym losem nie ma sensu.
– A czy jest przeznaczenie inaczej zdefiniowane?
– Oczywiście. Wszyscy jesteśmy przeznaczeni do Życia.
– I tutaj ma znaczenie wiara?
– Tak. Ale to inny temat.
♥:¦:-♥ -:¦:-♥-:¦:-♥-:¦:♥ ♥:¦:-♥ -:¦:-♥-:¦:-♥-:¦:♥ ♥:¦:-♥ -:¦:-♥-:¦:-♥-:¦:♥ ♥:¦:-♥ -:¦:-♥-:¦:-♥-:¦:♥

  __ ◕°☀ ❤ __
    ❤  ¯¯¯¯¯ ◕°☀¯❤ MLECZNĄ DROGĄ WŚRÓD GWIAZD STĄPASZ TAK DALEKO OD NAS, OD DOMU. ZA DALEKO EMILKU KOCHANY. TY POWINIENEŚ BYĆ TU ZE MNĄ  __ ◕°☀ ❤ __
    ❤  ¯¯¯¯¯ ◕°☀¯❤

M.JARECZKA PYRSAKA

(*)
[_]

Cóż war­te jest życie człowieka?
Wciąż za czymś tęskni, wciąż na coś czeka,
A gdy przychodzi chwi­la właściwa
Bóg nas do siebie głośno przyzywa.