Edytka Żurawska

CIESZ SIĘ ANIOŁKU
RADOŚCIĄ ŻYCIA
WIECZNEGO U BOKU PANA BOGA
(*) (*) (*) (*) (*) (*) (*)

Świat ziemski mój dobiegł końca
Przede mną droga lśniąca
Droga ta powrotu nie ma
Bo jest to droga zapomnienia
(*) (*) (*) (*) (*) (*) (*) (*)

Świat ziemski mój dobiegł końca
Przede mną droga lśniąca
Droga ta powrotu nie ma
Bo jest to droga zapomnienia
(*) (*) (*) (*) (*) (*) (*) (*)

Człowiek żyje tak długo jak o nim pamiętamy.Opiekuj się tymi , którzy pozostali z tak straszną pustką. Odpoczywaj w pokoju Edytko.

…Zgasił kolejną gwiazdę , Jej blask
stopniowo bladł ........i zgasił Ją
zbyt słabą by skruszyć nieba czerń nocą…
…Zgasił znowu gwiazdę , jej nieistnienie
ból i żal ......... i nieopisany gniew,
że winna świecić jeszcze na tle nocy…
…Zgasił Ją, zamknął oczy…
spod przymkniętych powiek popłynęły krople deszczu , rzęsiste
jakby niebo łzami chciało Ją pożegnać ...
nie ma Jej............
…Zgasła ta część nieba, której czerń mógł rozrzedzić tylko Jej promienny uśmiech, żar Jej serca, ciepły głos...........
...kocham Cię Córuniu...

...choc nie mozemy sie zobaczyc napewno jestes gdzies wśród nas...dla ciebie EDYTKO (*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)(*)

Jesteś i zawsze będziesz tak daleko , a jednocześnie tak blisko .Odpoczywaj w pokoju Edytko.