„Bo umrzeć to zbyt mały powód, żeby przestać kochać.”

pamiętam cię...

jak na długim spacerze

trzymałeś mnie za rękę

i otwarłeś moje uszy

na śpiew ptaków

i wszystko było takie jasne



pamiętam...

ty wszystko wiedziałeś

mogłeś godzinami opowiadać

jakbyś czytał książkę

całą wiedzę o świecie

wyczytałam twoimi oczami



pamiętam...

siedziałeś przy stole

z głową wspartą na dłoni

przejęty złem na świecie

przed którym nie mogłeś mnie uchronić



wiem, że chciałeś dla mnie

lepszego świata

i nawet jak byłeś zły

wiedziałam, że mnie kochasz...

pozwoliłeś mi popełniać błędy

ale zawsze wracałam do ciebie

po miękki dotyk wybaczenia



a teraz...

puste krzesło przy stole

i brak twego głosu

świdruje w uszach

żałuję, że nie możesz

sprawdzić

czy jestem dobrym człowiekiem

i powiedzieć raz jeszcze:

jestem dumny z ciebie...


Spoczywaj w Pokoju.

Córka Marysia