Dorota Danielak z domu Kaleja

„Najlepsi z nas zawsze odchodzą pierwsi. Będą tam na nas czekać”
..Z tobą odeszły Anioły..(*)(*)(*)

______¦¦~¦
___¦¦~¦¦¦¦______¶¶¶¶¶¶¶¶¶
__¦¦~¦¦¦¦¦_____¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶
_¦¦~¦¦¦¦¦~¦__ ¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶
¦¦~¦¦¦¦¦~¦¦__¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶
¦¦~¦¦¦¦¦~¦¦~__¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶
¦¦~¦¦¦¦¦~¦¦¦¦¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶
¦¦~¦¦¦¦¦~¦¦¦¦¶¶¶¶¶¶¶¶¶_¶¶¶
_¦¦~¦¦¦¦¦~¦¦¦¶¶¶¶¶____¶¶¶¶
_¦¦~¦¦¦¦¦~¦¦¦¶¶¶¶¶____¶¶¶
_¦¦~¦¦¦¦¦~¦¦¦¶¶¶¶¶¶___¶¶¶
_¦~¦¦¦¦¦~¦¦¶¶¶¶¶¶¶¶___¶¶¶
_¦¦~¦¦¦¦¦~¦¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶
__¦¦~¦¦¦¦¦~¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶
__¦¦~¦¦¦¦¦¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶
__¦¦~¦¦¦¦¦¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶
__¦¦~¦¦¦¦_¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶
___¦¦~¦___¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶
___¦¦~___¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶
__¦¦~____¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶
__¦¦_____¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶
_¦__________¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶
¦~_____¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶
_____¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶¶
_____¶¶¶¶¶¶¶-----------------

☸ڿڰۣ—☸ڿڰۣ—☸ڿڰۣ—☸☸ڿڰۣ—☸ڿڰۣ—☸ڿڰۣ
Aniołowie zeszli z nieba
objęli Cię swoimi skrzydłami
poprowadzili przez ostatnią drogę
ku chmurom błękitnym, w bieli.

A kiedy noc zapadła cicha,
nowa gwiazda zalśniła na niebie,
w niej będą Ciebie widzieli
ci, co Cię znali, co kochali Ciebie.

I w ciszy zebrali się przyjaciele
w milczeniu trwali zadumani…
nad życiem …nad istnieniem…
umieraniem i nad przemijaniem…


☸ڿڰۣ—☸ڿڰۣ—☸ڿڰۣ—☸☸ڿڰۣ—☸ڿڰۣ—☸ڿڰۣ


______ ))__________ ))
______(',)__________(',)
______$$__________$$
______$$__________$$______)
______$$__________$$_____ (,)
___$$$$$$$_____$$$$$$$$___$
_$_________$_$_________$__$
$___________$___________$_$
$_______________________$_$
_$______________$$$$___$$$$
___$___________$_____$_____$
_____$__________$_________$
_______$_________


...........( , )
.........._ `|'__
.........( """"_ )
..........)/(/( |
..........() )()|| Światełko pamięci
..........| () ||
..........|.....||
..........|.....()
..........|.....|( ***/)
..........|.....|( (_)/ )
..........|.....|(_ /| _)
..[*][*].|.....|../___..



Mamo

Przyjdź i przysiądź ze mną chwilkę,
pada deszcz dzisiaj od rana,
trochę smutna dzisiaj jestem,
przyjdź i weź mnie na kolana.
Kiedyś kiedy byłam smutna,
ty głaskałaś mnie po buzi,
słonko jaśniej już świeciło,
dzień weselszy się wnet budził.

Już tak dawno nie dotknęłaś
mojej twarzy dłońmi Swymi,
bo odeszłaś bardzo dawno,
już Cię niema tu na ziemi.

Mamo moja jest mi smutno,
może to ten miesiąc sprawił,
siądę i popatrzę w zdjęcie,
chcę by humor się poprawił.

Patrzę w Twoje mądre oczy,
i przytulne Twe ramiona,
po policzku łza się toczy,
Mamo,jaka jest dziś słona....