DANIEL MIODUSZEWSKI

Daj nam wiarę, że to ma sens...
I przekonaj, że tak musi być...
............(
...........(,)
.........|::::::|... *
.........|::::::|.)/¸.¤ª“˜¨
˜“¨˜“ª¤.¸::::|)/¸.¤ª“˜¨¨˜“¨*
ª“˜¨“¨˜“%¤ª“˜¨¨˜“¨…*

....Światełko pamięci...

[*]

Noc padła na las, las w mroku spał,
Ktoś nocą lasem na koniu gnał.
Tętniło echo wśród olch i brzóz,
Gdy ojciec syna do domu wiózł.

-Cóż tobie, synku, że w las patrzysz tak?
-Tam, ojcze, on, król olch, daje znak,
Ma płaszcz, koronę i biały tren.
-To mgła, mój synku, albo sen.

"Pójdź, chłopcze w las, w ten głuchy las!
Wesoło będzie płynąć czas.
Przedziwne czary roztoczę w krąg,
Złotolitą chustkę dam Ci do rąk".

-Czy słyszysz, mój ojcze, ten głos w gęstwinie drzew?
To król mnie wabi, to jego śpiew.
-To wiatr, mój synku, to wiatru głos,
Szeleści olcha i szumi wrzos.

"Gdy wejdziesz, chłopcze, w ten głuchy las,
Ujrzysz moje córki przy blasku gwiazd.
Moje córki nucąc pląsają na mchu,
A każda z mych córek piękniejsza od snu".

-Czy widzisz, mój ojcze, tam tańczą w śród drzew
Srebrne królewny, czy słyszysz ich śpiew?
-O synku mój, to księżyc tak lśni,
To księżyc tańczy wśród czarnych pni.

"Przyjdź do mnie, mój chłopcze, w głęboki las!
Ach, strzeż się, bo wołam ostatni już raz!"
Czy widzisz, mój ojcze, król zbliża się tu,
Już w oczach ciemno i brak mi tchu.-

Więc ojciec syna w ramionach swych skrył
I konia ostrogą popędza co sił.
Nie wiedział, że syn skonał mu już
W tym głuchym lesie w śród olch i brzóz.

miliony światełek do nieba dla ciebie
w ten ciepły wioseny dzień

wiosennie i ciepło pozdrawiam twoich najbliższych

(*) Światełko Pamięci z Modlitwą dla Ciebie Danielu [*] [*] [*]

``````(
`````))
`````( (
`````) )
````/ ( (
```) )(* )
```)) ) )) )
`(( ( (*) ) )
`/( ( ( ( ( (*))
`(*) )) ) )) ))
( (( (( ))(* ) )) )
( ( ( (* ) ) ) ) )
( ( ( (*) ) ) ) )
( (( (*) (*) )) )
``▄▄III▄▄``
[[▄▄( ღ )▄▄]]
[[▄▄) ღ (▄▄]]
[[▄▄( ღ )▄▄]]
[[▄▄) ღ (▄▄]]
[[▄▄( ღ )▄▄]]
[[▄▄) ღ (▄▄]]

ŚWIATEŁKO PAMIĘCI I MODLIWA
SPOCZYWAJ W POKOJU [*]

Ci, których kochaliśmy i straciliśmy - nie są już tam - gdzie byli - są wszędzie tam - gdzie my jesteśmy". W naszych wspomnieniach i naszych modlitwach.

Teraz stoję nad Twym grobem i cichutko łkam.
Nawet nie wiesz jak mi smutno,
Gdy Ty jesteś tam.
Tam u Boga, wśród Aniołów.
Szczęśliwy jak ze snów.
W Boskim Domu,
Bez smutku, łez i żalu.
Jak mogłeś zostawić mnie samą ?!
Rozdzielić naszą miłość wspaniałą.
Teraz stoję nad Twym grobem i cichutko łkam.
Wiem, że kiedyś też odejdę tam.
Będę latać wśród Aniołów i odnajdę Cię.
Znów będziemy wiecznie razem,
Już nie opuścisz mnie...
Codzienne życie Łzy ukrywa skrycie
Bo tak bardzo Cię kochałam
I straciłam Ciebie, gdy spałam
Jesteś teraz daleko
O nieba wieko
Jednak w mym sercu
Jesteś nadal w tym samym miejscu…
Po kilku miesiącach w miejscu stoję
I nadal tego słowa wymówić się boję
Po tylu miesiącach nie mam odpowiedzi
Dlaczego to Ty w tym miejscu leżysz?!
Gdybyś nie zmienił adresu...

I pobiegnę do Ciebie o świcie
I otworzę z hałasem drzwi Twoje
I wykrzyczę jak Cię kocham nad życie
I jak stracić Cię bardzo się boję…
I przytulę Cie mocno do serca
Pocałunkiem zamknę Ci usta
Na ucho będę cicho szeptać
Jak bez Ciebie byłabym pusta…
Lecz nim wybiegnę z domu rankiem
Tęsknotą do Ciebie wiedziona
Entuzjazm zniknie za gankiem
Gdyż Twój adres to płyta grobowa…
Gdybyś nie zmienił adresu…
Odszedłeś tak szybko - a tyle chciałam Ci dać.
Odszedłeś tak szybko - a z Twym odejściem przyszedł płacz.
Odszedłeś tak szybko - została po tobie pustka w sercu, cierpienie i żal.

¸¸❤` ` ❤` ` ❤
´.`❤ ` ZAWSZE `❤
.❤`•`❤`W MOIM `❤
.`❤ `.`•.`.❤` SERCU`❤
`•´¨ •.❤¸¸.•´¨`❤DANIELKU❤¸¸.•´¨`❤

♥*♥*♥*♥*♥*♥*♥*♥*♥*♥*♥*♥*♥

((:.......)
((:......(,)
((:.....[__]
((:.....[__]
((:.....[__]
((:....(____)
((_,»*—*« »*—*«,_))
DROGI DANIELKU !!!
ŻYJESZ W NASZYCH SERCACH,
PAMIĘCI I WSPÓLNEJ MODLITWIE.
WIERZYMY,W TWOJE SZCZĘŚCIE
W DOMU OJCA PEŁNYM MIŁOŚCI!!!
Kiedym cię żegnał,usta me milczały,
I nie wiedziałem,jakie słowo rzucić,
Więc wszystkie słowa przy mnie pozostały,
A serce zbiegło i nie chce powrócić.
Tyś powitała znów swoj domek biały,
Gdzie ci słowiki będą z wiosną nucić,
A mnie przedziela świat nieszczęścia cały,
Dom mój daleko i nie mogę wrócić.
Tak mi boleśnie,żem odszedł bez echa,
A jednak lepiej,że żadnym wspomnieniem
Twych jasnych marzeń spokoju nie skłócę,
Bo tobie jutrznia życia się uśmiecha,
A ja z gasnącym żegnam się promieniem
I do domu idę, i już nie powrócę.
/A.Asnyk/

*******************
Kochać i tracić, pragnąć i żałować,
Padać boleśnie i znowu się podnosić,
Krzyczeć tęsknocie „precz!” i błagać „prowadź!”
Oto jest życie: nic, a jakże dosyć…
***************************
SWIATELKO NA DZIS ANIOLKU***