Odchodzę od Was moi mili
Nie czekam dłużej ani chwili
Nie czekam na brawa, oklaski
Niedługo przysypią mnie piaski
Chcę, abyście mnie pamiętali
I nadal mnie kochali Swe szczęście odszukali
Ogrom miłości zaznali
Choć mnie przysypią ziemie
Miłości nie pogrzebię
Miłość zostawię z wami
Abyście się kochali Choć ja w ciemności ruszam
Zostanie moja dusza
W myślach Waszych zostanę
I kochać Was nie przestanę
Świat ziemski mój dobiegł końca
Przede mną droga lśniąca Droga ta powrotu nie ma
Bo jest to droga zapomnienia

.Życie choć piękne tak kruche jest
Wystarczy jedna chwila by zgasić je
Życie choć piękne tak kruche jest
Zrozumiał ten kto otarł się o śmierć ...
Śmierć stawia nas w obliczu
bezsilności, która nas obezwładnia i zabiera w
nieznane.
A kiedy pojawia się kradnąc
ukochaną osobę,
przeszywa serce bólem i odznacza w
nim swoje piętno, które przypomina nam stale
jacy
jesteśmy wobec niej bezsilni.
Śmierć zawsze przychodzi nie w
porę,
czasam rano czasem wieczorem, ale zawsze
wtedy, gdy się jej nie spodziewasz.
Żyj swoim rytmem, pamiętaj o
śmierci.
Człowiek umiera... Znowu za szybko!
Człowiek umiera... Razem z nim wszystko..
Tylko wspomnienia po nim zostają,
Które wciąż mgliste z czasem się
stają,
Których tak wiele, jednak za mało...
Znowu za szybko wszystko się stało! Czasu nie było na pożegnanie...
Teraz zostało tylko płakanie.
Teraz ten smutek w garści Cię trzyma,
Trzyma za szyje, dusić zaczyna...
Póki ktoś żyje, to go kochamy,
Lecz to po śmierci go doceniamy. wtedy widzimy jaki był cenny,
Wtedy ogarnia smutek brzemienny,
Wtedy to rozpacz, wtedy tęsknota,
Jakże naiwna życia prostota.....
Wtedy wyrzuty nami władają,
Wtedy uczucia hołdy składają... Wtedy za późno na przeprosiny,
Jedno, co możemy - wciąż się
modlimy...
W daleką podróż zabrał Cię Bóg
Jedną nadzieję nam dając,
Że kiedyś przekroczą też Niebios próg, Ci, którzy tutaj w bólu zostali...
Żyliście tak szybko....
Ciekawi życia....
Chcieliście zmienić Świat....
Ktoś zdmuchnął ogień, ze świecy
Waszego życia.... Tym samym nie dał Wam szans....
Pięknym motylom
Ucięto skrzydła!
Nim wznieść się zdążyły do gwiazd!
Pozostał smutek, i ból przeraźliwy....
Dlaczego stało się tak?! Bez matki pozostał syn....
Bez żony mąż....
Bez brata....brat....
pamiętać będziemy zawsze!

Byłeś zawsze, a już Cię nie ma
Odeszłeś z mego życia do krainy cienia.
Byłeś zawsze, mocno kochałeś
Teraz cię nie ma, pustka została.
Tato, gdzie jesteś? Gdzie płyniesz?
W jakiej dalekiej jesteś krainie? Oczy Twe mądre, wszystko widziały
Usta kochane rad udzielały
Nie ma Cię ojcze
Cisza, pustka, noc

Zawsze usmiech gościł na Twej twarzy

w miłości mijał kazdy twój dzień

ciągle swą praca pochłonięty

miałes w przyszłości tyle marzeń.

Życie tak bardzo kochałeś

choć było Ci ciężko, lecz nigdy nie zwatpiłeś

u Boga w którym nadzieje pokładałes

i w swoją rodzinę którą założyłeś.

Lecz przyszedł taki dzień

kiedy sie nie spodziewałes

Bóg miał dla ciebie swoje plany

i jak z tym swiatem sie żegnałeś

wspominałeś o swych dzieciach ukochanych.

Dzis Twe marzenia nie spełnione

których kochałeś, zostawić musialeś

dom twój juz obcy dzieci osierocone
Zawsze usmiech gościł na Twej twarzy

w miłości mijał kazdy twój dzień

ciągle swą praca pochłonięty

miałes w przyszłości tyle marzeń.

Życie tak bardzo kochałeś

choć było Ci ciężko, lecz nigdy nie zwatpiłeś

u Boga w którym nadzieje pokładałes

i w swoją rodzinę którą założyłeś.

Lecz przyszedł taki dzień

kiedy sie nie spodziewałes

Bóg miał dla ciebie swoje plany

i jak z tym swiatem sie żegnałeś

wspominałeś o swych dzieciach ukochanych.

Dzis Twe marzenia nie spełnione

których kochałeś, zostawić musialeś

dom twój juz obcy dzieci osierocone
Zawsze usmiech gościł na Twej twarzy

w miłości mijał kazdy twój dzień

ciągle swą praca pochłonięty

miałes w przyszłości tyle marzeń.

Życie tak bardzo kochałeś

choć było Ci ciężko, lecz nigdy nie zwatpiłeś

u Boga w którym nadzieje pokładałes

i w swoją rodzinę którą założyłeś.

Lecz przyszedł taki dzień

kiedy sie nie spodziewałes

Bóg miał dla ciebie swoje plany

i jak z tym swiatem sie żegnałeś

wspominałeś o swych dzieciach ukochanych.

Dzis Twe marzenia nie spełnione

których kochałeś, zostawić musialeś

dom twój juz obcy dzieci osierocone

¸.•*´¨`*•.¸♥¸.•*´¨`*•.¸♥ Jak ująć w słowa?...... Jak opowiedzieć?..... Pytają oczy....-usta pytają.... Jak ująć w dłonie puch chmury białej?... Czy strach stopami dotknąć jej całej?... A może w dłoniach zanieść ją komuś?.... Może położyć na dłoniach jasnych... Popatrzeć w oczy, których spojrzenie tam nie dosięgnie.... I w rękach własnych....-zanieść to niebo... ♥¸.•*´¨`*•.¸♥¸.•*´¨`*•.¸♥ . SWIATELKO DO NIEBA..