„Bo umrzeć to zbyt mały powód, żeby przestać kochać.”
Anna Kamieńska
Najukochańszy tato, żyłam Twoim bólem i z nim zgasłam. Dołączyłeś do mamy, jak tego chciałeś. Zawsze martwiłeś się o mnie, jeszcze na łożu śmierci przepraszałeś, że swoją chorobą sprawiasz kłopot. Wiem, że kochałeś mnie nad życie. Czuję twoją obecność i wiem, że nadal mnie wspierasz.
- córka

Żal że się za mało kochało
że się myślało o sobie
że się już nie zdążyło
że było za późno

choćby się teraz pobiegło
w przedpokoju szurało
niosło serce osobne
w telefonie szukało
słuchem szerszym od słowa

choćby się spokorniało
głupią minę stroiło
jak lew na muszce

choćby się chciało ostrzec
że pogoda niestała
bo tęcza zbyt czerwona
a sól zwilgotniała

choćby się chciało pomóc
własną gębą podmuchać
w rosół za słony

wszystko już potem za mało
choćby się łzy wypłakało
nagie niepewne

ks. Jan Twardowski