Barbara Bielat Piórko

Odpoczywaj ,kochana Basieńko!!!Tęsknię...

światełko od Twojej córci,Basieńko nasza kochana

Wieczór,nareszcie cisza Kot śpi gdzieś na tapczanie A ja zaczynam znowu swoje nocne pisanie Tak lubiłaś wieczory I uczyłaś się w nocy Więc myślę,może i teraz są przy mnie Twoje oczy Twoje buty na półce i Twój płaszcz wisi w szafie a ja się z nimi rozstać jeszcze nie potrafię I telefon,w którym Twoje imię jest wciąż wpisane tak samo I ja,która już nigdy nie usłyszę od Ciebie ,,mamo,,

Tęsknimy.. ;((

Basieńko nie umiem sie z tym pogodzić.Nie umiem i nie chcem. wciąż wierzę ze kiedys znów sobie pogadamy.

Gdy naszą wspólną ławkę, wciąż pustą powitam
Chciałabym się choć łudzić, że jesteś, że czekasz.
W moich myślach żyć będzie w sercu przyjaźń skryta,
Dopóki mnie nie zmyje, czasu szybka rzeka.

Człowiek umiera... Znowu za szybko!
Człowiek umiera... Razem z nim wszystko..
Tylko wspomnienia po nim zostają,
Które wciąż mgliste z czasem się stają,
Których tak wiele, jednak za mało...
Znowu za szybko wszystko się stało!
Czasu nie było na pożegnanie...
Teraz zostało tylko płakanie.
Teraz ten smutek w garści Cię trzyma,
Trzyma za szyje, dusić zaczyna...
Póki ktoś żyje, to go kochamy,
Lecz to po śmierci go doceniamy.
wtedy widzimy jaki był cenny,
Wtedy ogarnia smutek brzemienny,
Wtedy to rozpacz, wtedy tęsknota,
Jakże naiwna życia prostota.....
Wtedy wyrzuty nami władają,
Wtedy uczucia hołdy składają...
Wtedy za późno na przeprosiny,
Jedno, co możemy - wciąż się modlimy...

I jeszcze tak niedawno tutaj byłaś, radości i troski z nami dzieliłaś. Za mało czasu było na pożegnanie za mało Basieńko...