Andrzej Podlewski

()
[]

ojciec śp Krzysztofa Jarczyk

Człowiek umiera... Znowu za szybko!
Człowiek umiera... Razem z nim wszystko..
Tylko wspomnienia po nim zostają,
Które wciąż mgliste z czasem się stają,
Których tak wiele, jednak za mało...
Znowu za szybko wszystko się stało!
Czasu nie było na pożegnanie...
Teraz zostało tylko płakanie.
Teraz ten smutek w garści Cię trzyma,
Trzyma za szyje, dusić zaczyna...
Póki ktoś żyje, to go kochamy,
Lecz to po śmierci go doceniamy.
wtedy widzimy jaki był cenny,
Wtedy ogarnia smutek brzemienny,
Wtedy to rozpacz, wtedy tęsknota,
Jakże naiwna życia prostota.....
Wtedy wyrzuty nami władają,
Wtedy uczucia hołdy składają...
Wtedy za późno na przeprosiny,
Jedno, co możemy - wciąż się modlimy...

Andrzeju dla Ciebie
moja pamiec i anielska milosc do Raju.

.....(*)(*)(*)(*).....

Dla Ciebie Andrzeju
moja pamiec i promyk do Nieba:*

Pamiętam(*)

Nic miłości nie pokona - trwamy tylko dla niej,
Choć nadziei rwie się nić...
Chociaż puste są ramiona żyje wierna pamięć,
Kiedy będziesz dla mnie żyć...

Nic miłości nie pokona, choć niebo ciemnieje,
Wiarę w sercu trzeba mieć.
Wiem, że kiedyś wrócisz do nas, trzeba mieć nadzieję,
Co silniejsza jest niż śmierć...

Aniołku światełko dla Ciebie niech leci do raju wysoko, wysoko.

„Dzień jesienny tak cicho
Jak liść zżółkły opada;
Złoto ma z października
Smutek ma z listopada.
I w ten smutek złotawy,
I w ten płomyk zamglony
Przybrały się Zaduszki
Jak w przejrzyste welony.
Płoną świeczek szeregi,
Płoną świeczek tysiące,
Powiewają płomyki
Zamyślone i drżące.
Więc płomykiem jak dłonią,
Dłonią ciepłą i jasną,
Pozdrawiamy tych wszystkich,
Których życie już zgasło.”

Pamiętam...(*)

DOBRY JEZU A NASZ PANIE
DAJ MU WIECZNE SPOCZYWANIE
WIECZNA ŚWIATŁOŚĆ NIECH MU ŚWIECI, GDZIE KRÓLUJĄ WSZYSCY ŚWIĘCI, GDZIE KRÓLUJĄ Z TOBĄ PANIE AŻ NA WIEKI WIEKÓW AMEN

ojciec śp Krzysztofa Jarczyk