Alicja Samuś

Córuś... Będę Cię kochać do końca życia. A jeżeli jest coś potem, będę Cię kochać także po śmierci.
Aluś, czy mnie rozumiesz?

Tęsknie okrutnie,
kocham mocno...

Proszę,
dodaj mi sił, by złapać oddech i dalej iść...

Mama...

Gdy ktoś, kto mi jest światełkiem,
gaśnie nagle w biały dzień...

Córuś, moja kochana...
Aluś...

Jakże mi Ciebie brakuje,
pustka w sercu...
Tęsknie okrutnie...

Bardzo mocno Cię kocham,
mój skarbeczku...

Mama...

Aluś, moja najukochańsza Aluś...
Córuś... Moja cudna...
Tęsknie, bardzo tęsknie...
Okrutnie, bardzookrutnie tęsknie...
- Jak żyć?
..no jak dalej żyć?

Mama...

Córuś, moja najukochańsza córuś...
Aluś...

Jesteś serca biciem,
wiosną, zimą, życiem...
Marzeń moim echem...

Tęsknie okrutnie,
bardzo cierpie.

Mama...

Córuś, moja piękna córuś...
Aluś...

Zostawimy kiedyś wszystko.
Dawne lata, dawne dni,
Ale tego, co w pamięci,
Nie odbierze nam już nikt.

Kocham mocno,
bardzo tęsknie i cierpie...
Brakuje mi Ciebie okrutnie, córeczko...

Kocham,
mama...

Kocham Cię maleńka!!!

Córuś, moja cudna córuś...
Usłyszałam ostatnio takie słowa: "Trzeba żyć i cieszyć się, i płakać, i przeklinać, i diabli jeszcze wiedzą, co robić, ale nie wolno wspominać."

- I ze wszystkim się zgadzam, ale, nie z tym, że nie wolno wspominać... Tylko dla tych wspomnień momentami warto żyć... Ważne, aby wspomnienia ulokować we właściwym czasie, kiedy dodają sił, a nie podcinają skrzydła...
Są takie chwile, że gdy rozmyślam o Tobie, czuję się słaba... Mięknie i pęka mi serce - czuję żal i gorycz, bo Ciebie już, nie ma...
Ale większość chwil jest taka, że jak wspominam to czuję się silna i dumna, że mam Ciebie - gdziebyś, nie była ..o każdej porze ..ja sercem i modlitwą jestem przy Tobie.

Tęsknie okrutnie,
kocham mocno.

Mama...

Zgasła już świeca,
ogarek się tli...
Zwątpienia zostaje,
nadzieja śpi...

Aluś, córeczko...
Kocham mocno, tęsknie okrutnie...
N i g d y, nie zapomnę!
Trwaj przy mnie,
bądź...

Mama...

Mój Aniele Boży, który nie śpisz wcale, a serce Ci czuwa jak płomyk lampki wiecznej ja za chwilę modlitwę jak świecę zapalę, by - gdy ciemno - było jaśniej i bezpiecznej... Wiesz, moja wiara jest czasem jak ognisko z kręgiem przyjaciół, piosenką... A czasem jest tylko gasnącą iskierką, jakby noc pogasiła we mnie już wszystko... Przypomnij mi, proszę, staruszka Symeona, co nazwał Jezusa Światłem Niegasnącym gdy moja wiara, jak lampka zgaszona, zapomniała o Bogu jaśniejszym niż słońce. Pokaż mi w ciemności żywy ognik wiary niesiony przez Maryję na przekór złym mocom, których magiczne jakieś czary i mary niestraszne są komuś, kto modli się nocą. A w dzień pomóż się nie bać tych z sercem zgaszonym, co chcą złym śmiechem zgasić...

Córeczko, bardzo Cię kocham.
Tęsknie okrutnie.

Mama...

Córuś, tęsknie, kocham, pamiętam...
Cierpie...

Mama...